Ο ναός του Αγίου Γεωργίου της Φαλάνδρας ή Φλάνδρας βρίσκεται πολύ κοντά στη Φαιστό και ήταν καθολικό μικρής μονής. Δίπλα στο ναό σώζονται τάφοι της Ενετοκρατίας (με επιγραφή του 1581). Ο πρώτος ναός, που σύμφωνα με τη διαθήκη του, ιδρύθηκε από τον Όσιο Ιωάννη τον Ξένο στα τέλη του 10ου αιώνα, δε σώθηκε, παρά μόνο η δεξαμενή του που θυμίζει την παλιά του ιστορία. Ο ναός κτίστηκε της περίοδο της Ενετοκρατίας, κατά τον Κορνέλιους, και ήταν αφιερωμένος στη Θεοτόκο.
Η μονή, που είχε φρουριακή μορφή, λειτουργούσε στα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας, όπως δείχνουν σχετικά έγγραφα, ως εξάρτημα της Μονής Αρκαδίου. Το 1742, σύμφωνα με επιγραφή στο πηγαδόστομο, ανακαινίστηκε και επιδιορθώθηκε η Βυζαντινή δεξαμενή, που είχε κατασκευάσει ο Ιωάννης Ξένος. Στην επανάσταση του 1821 καταστράφηκε και στις αρχές του αιώνα σώζονταν ο φρουριακός περίβολος, τα κελιά στα νότια και δυτικά, το νότιο κλίτος του ναού και ο αμυντικός πύργος στο δυτικό τμήμα του βόρειου κλίτους.
Εδώ κατασκήνωσαν το καλοκαίρι του 1900 το συνεργείο των Ιταλών ανασκαφέων της Φαιστού. Τα ίχνη από τα κελιά και τα κτίσματα γύρω από το ναό εξαφανίστηκαν περίπου το 1950, όταν και χρησιμοποιήθηκαν ως δομικό υλικό.