Η πέρδικα (επιστ. Alectoris graeca) ή πετροπέρδικα είναι ένα όμορφο πολυτραγουδισμένο πουλί, το οποίο αφθονεί στο νησί της Κρήτης. Η πέρδικα περπατά και τρέχει πολύ γρήγορα σε όλα τα εδάφη. Πετά σπάνια αλλά γρήγορα και καλύτερα από όλα τα ορνιθόμορφα. Το μέγεθος της αρσενικής είναι 33 εκατοστά ενώ το θηλυκό είναι λίγο μικρότερο. Το σώμα της είναι χοντρό με στρογγυλεμένο σχήμα. Το ράμφος και τα πόδια είναι κόκκινα. Η ράχη σταχτιά και δύο ταινίες μαύρες που ξεκινούν πάνω από το ράμφος και καταλήγουν, αφού περάσουν από τα δύο μάτια, στο στήθος μπροστά. Στο πλάι έχουν ραβδώσεις σκούρες εναλλάξ με λευκές.
Είναι ενδημικά πουλιά, δεν μεταναστεύουν κι, έτσι, ο χειμώνα υποφέρουν από την έλλειψη τροφής. Σε βαρείς χειμώνες αποδεκατίζονται και φυσικά αν η άνοιξη είναι βαριά δεν «ξεπουλιάζουν». Εξ αιτίας και του ανελέητου κυνηγιού έχουν λιγοστέψει οι πληθυσμοί της πάρα πολύ. Τρέφεται με ζωικές και φυτικές ύλες όπως έντομα κάθε είδους, μυρμήγκια, μύγες, ακρίδες, σκουλήκια, σπόρους φύλλα και βλαστούς.
Οι πέρδικες είναι μονογαμικά πουλιά. Την άνοιξη το θηλυκό γεννά 10-15 αυγά σπάνια 20. Το θηλυκό τα επωάζει για 2-3 εβδομάδες. Μόλις εκκολαφθούν τα μικρά βαδίζουν και ακολουθούν τη μητέρα τους. Στον κίνδυνο ρισκάρει τη ζωή της για να τα σώσει. Δεν πετά να φύγει αμέσως, αλλά μένει στον χώρο αυτό για λίγο, και με μια χαρακτηριστική κραυγή τα ειδοποιεί για τον κίνδυνο ώστε να κρυφτούν στους θάμνους ή στα χόρτα. Στη συνέχεια με ένα σφύριγμα διακοπτόμενο, όταν απομακρυνθεί ο κίνδυνος, τα ξαναμαζεύει κοντά της.
Αγαπούν τον ήλιο, είναι ειρηνικά πουλιά και ζουν αρμονικά σε ομάδες οι οποίες περιλαμβάνουν πολλά ζευγάρια. Εξημερώνονται σχετικά εύκολα, ενώ κυριότεροι εχθροί της είναι τα γεράκια, οι ζουρίδες, τα φίδια και ο άνθρωπος.