Μόχογλου

Στο Μοχό Πεδιάδας (πάνω από τη Σταλίδα) ζούσε, κατά την περίοδο του Μεγάλου Ξεσηκωμού του 1821, ο γενίτσαρος Αρίφ Μόχογλου. Ο Μόχογλου είχε οικοδομήσει οχυρό πύργο, όπου διέμενε η οικογένεια του.

Στον πύργο αυτό, το 1807, ο γιος του Μόχογλου, Καραμπίνης, σκότωσε την αδελφή του χαΐνη Γιώργη Βέργα, Σοφία, καθώς αυτή προσπαθούσε να ξεφύγει από αυτόν. Ο Καραμπίνης είχε οργανώσει γλέντι στο κονάκι του κι είχε καλέσει όλες τις χριστιανοπούλες του χωριού να λάβουν μέρος, με σκοπό να ξεμοναχιάσει την Σοφία. Όταν το γλέντι τελείωσε της, είπε ότι είχε να της δώσει ένα μήνυμα και κάτι πράγματα από τον αδερφό της, που τότε βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη. Η Σοφία τον πίστεψε και τον περίμενε κι αυτός την οδήγησε μπροστά σε μια ανοιχτή κασέλα, όπου δήθεν είχε βάλει τα πράγματα. Αυτή τότε έσκυψε κι αυτός προσπάθησε να τη βιάσει.

Η Σοφία, όντας γεροδεμένη, ευκίνητη και χειροδύναμη, τον έσπρωξε δυνατά και τον κατρακύλησε στη σκάλα. Αυτός σηκώθηκε γρήγορα, άρπαξε το όπλο του και πρόλαβε να την πυροβολήσει και να τη σκοτώσει, όταν αυτή βρισκόταν στην πόρτα.

Εκτός από αυτό το γεγονός, οι Τούρκοι κρέμασαν και τον αδερφό του Γιώργη Βέργα, Ζαχαρία, για την επαναστατική του δράση. Όταν ο Γιώργης έμαθε τα τραγικά γεγονότα, γύρισε στην Κρήτη με τον αδελφό του Νικόλαο για να εκδικηθούν. Πήγαν στον Μοχό, ξέθαψαν την αδερφή τους, και βρήκαν το βόλι που είχε καρφωθεί στον σκελετό της κοπέλας.

Έστησε ύστερα ενέδρα στον Καραμπίνη κάπου στο μονοπάτι που έρχεται από τη Σταλίδα και τον σκότωσε με το ίδιο βόλι. Έκοψε μετά το κεφάλι του και το κρέμασε στον πύργο του Μόχογλου. Σήμερα δεν σώζεται τίποτα από τον πύργο.