Οι σαύρες και τα φίδια θεωρούνται παρεξηγημένα ζώα καθώς ο άνθρωπος ανέκαθεν τα φοβόταν. Η αντίληψη αυτή οφείλεται προφανώς σε κάποια είδη που έχουν δηλητήριο, αλλά δεν είναι καθόλου εύστοχη. Αντίθετα τα φίδια και οι σαύρες είναι πολύ σημαντικά για την διατήρηση της ισορροπίας του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς τρέφονται με βλαβερά έντομα και τρωκτικά. Ειδικότερα για την ερπετοπανίδα της Κρήτης, ο φόβος για τα ερπετά δεν έχει κανένα έρεισμα μιας και δεν υπάρχει ούτε ένα είδος φιδιού ή σαύρας που να είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο. Ακόμη και το «θανατηφόρο» δάγκωμα του λιακονιού είναι ένας μύθος που ακούγεται ακόμα.
Στη Κρήτη εκτός από το υποείδος Lacerta trilineata trilineata, υπάρχει και το υποείδος Lacerta trilineata polylepidota. Η κολισαύρα είναι εντελώς ακίνδυνη, παρόλο που κάποιοι την θεωρούν δηλητηριώδη. Άλλωστε, δεν υπάρχουν καθόλου δηλητηριώδη ερπετά στην Κρήτη.
Η σαύρα της Κρήτης (επιστ. Podarcis cretensis) είναι το μοναδικό ενδημικό είδος σαύρας του νησιού, το οποίο μέχρι πριν λίγα χρόνια εθεωρείτο ότι ανήκε στο Podarcis erhardii. Είναι γνωστό κι ως σιλιβούτι της Κρήτης, μικρή κολισαύρα ή κλωστιδάκι.
Η ταρέντολα (επιστ. Tarentola mauritanica) είναι ένα μικρόσωμο είδος σαύρας που φτάνει σε συνολικό μήκος τα 16cm και απαντάται και στο νησί της Κρήτης. Άλλα κοινά ονόματα για την ταρέντολα είναι Μαυριτανικό σαμιαμίδι ή λυσαντήρι. Επίσης κάποιοι το ονομάζουν σαμιαμίδι, λανθασμένα, καθώς πρόκειται για άλλο είδος (δείτε παρακάτω).
Το κυρτοδάκτυλο σαμιαμίδι (επιστ. Mediodactylus kotschyi) είναι ένα κοινο είδος σαύρας της Κρήτης, το οποίο μοιάζει πάρα πολύ με τα προηγούμενα δύο, αλλά ανήκει σε άλλο είδος. Ωστόσο, η σημαντικότερη διαφορά του με τα άλλα είδη σαμιαμιδιού που αναφέραμε είναι ότι έχει λεπτό σώμα, καθώς και λεπτά άκρα και δάχτυλα χωρίς βεντούζες.