Το δίκταμο (Origanum dictamnus) είναι ενδημικό βότανο της Κρήτης, το πλέον διάσημο, το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως ως τσάι κι ως θεραπευτικό ρόφημα. Το όνομα του προέρχεται από το όρος Δίκτη (Λασιθιώτικα Όρη), αν και συναντάται και στα υπόλοιπα βουνά της Κρήτης.
Το φυτό είναι χασμόφυτο, δηλαδή φυτρώνει μόνο σε γκρεμούς και φαράγγια, κάνοντας τη συλλογή του πολύ δύσκολη. Σήμερα όμως καλλιεργείται και δε χρειάζεται η συλλογή από τα βουνά. Τα φύλλα του είναι μικρά, χνουδωτά, γκριζοπράσινα και πολύ αρωματικά, τα άνθη του είναι βιολετί, ενώ το μήκος του φυτού δεν ξεπερνάει τα 40 εκ.
Στα Μινωικά χρόνια ήταν το σπουδαιότερο θεραπευτικό βότανο. Ακόμη κι ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε για παθήσεις του στομάχου (στομαχόχορτο) και του πεπτικού συστήματος, ρευματισμούς, αρθριτικά, ως επουλωτικό, αντισηπτικό, εμμηναγωγό, αντιοξειδωτικό, τονωτικό και αντισπασμωδικό. Επίσης, θεωρείται αφροδισιακό και γι’ αυτό το ονομάζουν και έρωντα.
Μια ενδιαφέρουσα χρήση του δίκταμου είναι ότι οι αρχαίοι θεωρούσαν ότι το δίκταμο ικανό να απορρίπτει τα σιδερένια τόξα από τα πληγωμένα σώματα και να σταματάει την αιμορραγία (σταματόχορτο). Αυτό έγινε γνωστό από τους Κρητικούς αίγαγρους, οι οποίοι όταν πληγώνονταν και έμενε το βέλος στο σώμα τους, έτρωγαν δίκταμο και αυτό έπεφτε αμέσως. Επίσης, κατά την αρχαιότητα το άγαλμα της θεάς Aρτέμιδος, η οποία εκτός των άλλων ήταν και προστάτης των επιλόχων γυναικών, έφερε στο κεφάλι της στεφάνι από δίκταμο.