Στη διάρκεια της B΄ Βυζαντινής περιόδου ο ναός του Αγίου Τίτου, ο επισημότερος και μεγαλύτερος στο Χάνδακα, γίνεται η Μητρόπολη της νέας Επισκοπής της Κρήτης. Αργότερα οι Βενετοί εγκαθιστούν στο ναό Λατίνο αρχιεπίσκοπο μετατρέποντάς τον σε Επισκοπή Λατίνων.
Η κρήνη παίρνει το όνομά της από τον Ενετό Γενικό Προβλεπτή της Francesco Morozini, κατά τη θητεία του οποίου κατασκευάστηκε το μεγάλο υδρευτικό έργο που ξεδίψασε το Μεγάλο Κάστρο (Ηράκλειο). Εγκαινιάστηκε στις 25 Απριλίου 1628, δηλαδή την εορτή του προστάτη των Ενετών, Αγίου Μάρκου και τότε κόπηκε και αναμνηστικό μετάλλιο.
Η Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου Ηρακλείου φιλοξενείται στον χώρο της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου στο κέντρο του Ηρακλείου. Η βασιλική κτίστηκε από τους Ενετούς το 1239, καταστράφηκε το 1303 από σεισμό και αναστηλώθηκε αμέσως.
Οι Ενετοί σε κάθε τους κτήση φρόντιζαν να κατασκευάσουν ένα πολυτελές κτίριο, όπου μπορούσαν οι ευγενείς και οι άρχοντές τους να περνούν ευχάριστα το χρόνο τους και να συναναστρέφονται. Στον Χάνδακα, αυτό το ρόλο είχε η Loggia (που σημαίνει Λέσχη Ευγενών) που βρίσκεται σήμερα στην οδό 25ης Αυγούστου.
To μέγαρο Λιοπυράκη αποτελεί αναμφισβήτητα το κορυφαίο δείγμα του ρομαντικού νεοκλασικισμού στο Ηράκλειο. Έργο του αρχιτέκτονα Δημήτρη Κυριακού, άρχισε να κτίζεται στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα. Υπήρξε ένα από τα μεγαλοπρεπή μέγαρα που κατασκευάσθηκαν την πρώτη εικοσαετία στον σημαντικότερο οδικό άξονα της πόλης, τη λεωφόρο Μαρτύρων 25ης Αυγούστου.
Μεταξύ της ενετικής Λότζια και της πλατείας του Αγίου Τίτου, βρίσκεται η ενετική οπλαποθήκη, Αρμερία (Armeria ή Armarento). Αν και εξυπηρετούσε διαφορετικό σκοπό από τη Λότζια, εν τούτοις αποτελούσαν ενιαίο οικοδόμημα.
Ο ναός του Αγίου Δημητρίου κοντά στο Ενετικό Λιμάνι του Ηρακλείου είναι κτισμένος στη θέση του παλαιότερου ναού του Αγίου Δημητρίου που ήταν ο προστάτης των μαραγκών του Ηρακλείου κατά την Ενετοκρατία.
H κρήνη που συναντάμε σήμερα στο στενάκι του βόρειου τοίχου της Λότζια κτίστηκε από το Δούκα Jiovani Sagredo την περίοδο 1602-1604, για να εξυπηρετεί του ευγενείς που συγκεντρώνονταν στη Λότζια.