Στο χαμηλότερο σημείο του ερειπωμένου σήμερα οικισμού Κολοκάσια Σφακίων στο ναό της Παναγίας σχηματίζεται δειλά δειλά ένα ρέμα. Το ρέμα αυτό μαζεύει τα νερά όλης της μικρής λαγκαδιάς του χωριού. Αφού περάσει τον ελαιώνα του χωριού μετατρέπεται σε ένα μικρό αλλά άγριο φαράγγι που ονομάζεται Ρέχτας ή Ρέκτας. Το όνομά του σημαίνει στο τοπικό γλωσσικό ιδίωμα καταρράκτης. Λίγα μέτρα από το ξεκίνημά του το φαράγγι δημιουργεί όντως ένα εντυπωσιακό καταρράκτη 20 περίπου μέτρων που δίνει το όνομά του στην περιοχή και κάνει τη διάσχιση του φαραγγιού αδύνατη χωρίς τη χρήση σχοινιού. Μετά τον μεγάλο καταρράκτη συναντάμε εντυπωσιακές βραχοσκεπές και σπήλαια που σε παλιότερες εποχές χρησιμοποιήθηκαν από τους ντόπιους σαν μάντρες για ζώα. Περνάμε κι άλλους πολύ μικρότερους καταρράκτες, σε κάποιο σημείο συναντάμε ένα βράχο-γέφυρα κάτω από τον οποίο περνάμε και δάσος από χαρουπιές.
Σε κάποιο σημείο και λίγο πριν την έξοδό του το φαράγγι ανοίγει αρκετά και συναντάμε ένα παλιό μονοπάτι που κατεβαίνει από τη δυτική πλευρά στην κοίτη και ανηφορίζει στο πλάι της ανατολικής πλευράς του φαραγγιού και καταλήγει σε μία βραχοσκεπή. Η όμορφη αυτή βραχοσκεπή που βρίσκεται ψηλά πάνω από την κοίτη προσφέρει όμορφη θέα σε όλο το φαράγγι αλλά και στον κάμπο του Φραγκοκάστελλου που απλώνεται μετά το χωριό Άγιος Νεκτάριος στην έξοδο του φαραγγιού. Η άγρια αυτή βραχοσκεπή τα τελευταία χρόνια μετατράπηκε σε ένα μικρό και θαυμάσιο σπηλαιώδη ναό, ίσως τον πιο πρόσφατο σε όλη την Κρήτη.
Η ιδέα της μετατροπής του σπηλαίου σε ναό ανήκει στον περίφημο Σφακιανό παπά Γιώργη Χιωτάκη που είδε σε όραμα τον Όσιο Γέροντα Πορφύριο τον Αγιορείτη και τον συμβούλεψε να προχωρήσει σε αυτή την κίνηση. Έτσι άτυπα ο ναός τιμάται στο όνομα του Οσίου Πορφυρίου εικόνες του οποίου υπάρχουν σκόρπιες μέσα στο ναό καθώς επίσης και αρκετές εικόνες του τυφλού Αγίου Άνθιμου από την Κεφαλλονιά ο οποίος έδρασε για ένα διάστημα στην περιοχή των Σφακίων.
Κείμενο - Φωτογραφίες Χριστόφορος Χειλαδάκης