Ο οικισμός του Καλού Νερού Σητείας ανήκει στην κοινότητα του χωριού Περβολάκια κι αναπτύχθηκε αρχικά γύρω από τη μονή της Παναγίας, που ήταν αφιερωμένη στη Ζωοδόχο Πηγή. Η μονή λειτούργησε πιθανώς για πρώτη φορά τον 15ο αιώνα δίπλα στη σημαντική πηγή νερού της περιοχής και λειτούργησε πιθανά ως το κέντρο συγκέντρωσης για τους ερημίτες που αποσύρονταν στα πολλά σπήλαια του Καλού Νερού.
Στο εσωτερικό του καθολικού σώζονται κατεστραμμένες τοιχογραφίες και χαράγματα περιηγητών του Μεσαίωνα. Σώζονται χαράγματα με τις ημερομηνίες 1461 και 1674. Κατά την Τουρκοκρατία το μοναστήρι διαλύθηκε και επανιδρύθηκε ως μετόχι της μονής Καψά το 1881 από τον ηγούμενο Ιωσήφ Γεροντάκη. Εξωτερικά του ναού σώζονται τα κελιά της μονής σε καλή κατάσταση.