Μονή Χρυσοπηγής στην Πυργού
Η μονή Χρυσοπηγής είναι κτισμένη δίπλα σε μια κατάφυτη ρεματιά με πλατάνια και κυπαρίσια στην περιφέρεια του χωριού Πυργού της επαρχίας Μαλεβιζίου, πάνω στο δρόμο που οδηγεί στο χωριό Σάρχος. Το όνομα της το οφείλει στην πηγή που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο της μονής.
Η αρχαιότερη σωζόμενη αναφορά στη μονή Χρυσοπηγής της Πυργούς είναι του 1577. Η μονή φαίνεται ότι ήταν ανεξάρτητη κατά την Ενετοκρατία και μάλιστα κατά την ακμή της αριθμούσε έως και 70 μοναχούς, ενώ είχε στη δικαιοδοσία της πολύ μεγάλες αγροτικές εκτάσεις. Είχε ως μετόχια της τη μονή του Αγίου Γεωργίου Γοργολαΐνη στις Ασίτες, τη μονή του Αγίου Αντωνίου στο Πετάλι, τον Άγιο Γεώργιο το Μεσαμπελίτη, τους ερειπωμένους σήμερα Άγιο Τρύφωνα στη θέση Καζόλα και Άγιο Ιωάννη στα Πλακούρια.
Ήταν γνωστή για την παραγωγή οίνου κι αυτό αποτυπώνεται ακόμη και σήμερα από τα πολυάριθμα πατητήρια στην περιοχή, όπως του Μεσαμπελίτη και της Ζωοδόχου Πηγής, αλλά και τις κρασαποθήκες στη θέση Σκεπαστά. Όμως, κατά την επανάσταση του 1821 καταστράφηκε και οι μοναχοί της μετοίκησαν στην καλύτερα οχυρωμένη μονή του Αγίου Γεωργίου Γοργολαΐνη, στην δικαιοδοσία της οποίας περιήλθε η μονή Χρυσοπηγής και τα μετόχια της. Σήμερα δε λειτουργεί ως μοναστήρι, αλλά αποτελεί αγαπημένο τόπο συνάντησης ολόκληρης της επαρχίας Μαλεβιζίου κατά το πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής.
Σήμερα, από το αρχικά τρίκλιτο καθολικό σώζονται τα δύο κλίτη της Ζωοδόχου Πηγής και του Αγίου Τίτου, ενώ το τρίτο ήταν αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο. Στο χώρο του ναού διασώζονται επιγραφές με ονόματα μοναχών. Επίσης δίπλα στην εκκλησία σώζονται υπολείμματα πατητηριού σταφυλιών και ελαιοτριβείου, ένας τάφος μοναχού και λείψανα των κελιών. Μέχρι το 1920, το μοναστήρι λειτουργούσε ως κοιμητήριο της Πυργούς.
