Κοντά στην παραλία της Αγίας Φωτιάς Σητείας και στην τοποθεσία Βλυχάδα έχει εντοπιστεί το μεγαλύτερο νεκροταφείο της Εποχής του Χαλκού (4500–3500πΧ) στην Ελλάδα με 302 τάφους, από τους οποίους 50 είχαν ήδη καταστραφεί ή συληθεί. Από τους τάφους ήρθαν στο φως 1800 αγγεία διαφόρων τύπων, λίθινα και χάλκινα αντικείμενα (πελέκεις, χειρόμυλοι, αγκίστρια, αιχμές δοράτων, κλπ.). Οι τάφοι ήταν πρωτόγονοι, θαλαμοειδείς ή απλοί λακκοειδείς σκαμμένοι σε μαλακό βράχο.
Λίγα μέτρα δυτικότερα, στο ύψωμα Κεφάλα, έχουν εντοπιστεί ίχνη του οικισμού που συνδεόταν με το νεκροταφείο της Βλύχάδας. Έχει αποκαλυφθεί ορθογώνιο κτίριο της Μεσομινωικής Περιόδου, όπου υπάρχουν ενδείξεις για μεταλλουργική εγκατάσταση, καθώς ανευρέθησαν καλούπια για την κατασκευή χάλκινων πελέκεων. Πάνω στα ερείπια του ίδιου κτιρίου αργότερα κτίστηκαν οι βάσεις δύο μεγάλων στρογγυλών κτιρίων, που μάλλον πρόκεται για θολωτούς τάφους (οι οποίοι συναντιούνται πολύ σπάνια στην Ανατολική Μινωική Κρήτη).