Ένα ζωντανό μουσείο ιστορικής μνήμης που αξίζει να δει κανείς και πραγματικής καταγραφής των βασάνων που τράβηξε ο Ελληνικός λαός κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, είναι το καταφύγιο στον Πλατανιά.
Το χωριό Μαλάξα αποτελεί την είσοδο στα Κεραμειά των Χανίων και είναι κτισμένο σε ένα πολύ κομβικό σημείο. Όχι μόνο επειδή αποτελεί το μόνο πέρασμα για την ενδοχώρα αλλά επειδή είναι χτισμένο σχεδόν στην κορφή του όρους Βερέκυνθος και από εκεί μπορεί κάποιος να έχει τον έλεγχο όλης της περιοχής των Χανίων και του κόλπου της Σούδας.
Ένα από τα πολύ εύκολα και πραγματικά μικρά καταφύγια που είναι ανοικτά και μπορεί να δει κάποιος είναι μέσα στην πόλη των Χανίων. Συγκεκριμένα ακριβώς πίσω από το ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στον χώρο της αυλής του σε περιοχή πυκνοκατοικημένη σήμερα υπάρχει ένα μικρό καταφύγιο που έχει δύο εισόδους όπως και τα περισσότερα.
Στην ευρύτερη περιοχή του χωριού Αλίκαμπος Χανίων συναντάμε αρκετά σπήλαια λόγω του ασβεστολιθικού γεωλογικού υπόβαθρου που έχει το χωριό. Ένα από αυτά τα σπήλαια είναι και το Φουρνί που βρίσκεται μέσα στο χωριό και κοντά σε σπίτια. Το Φουρνί σε αντίθεση με τα υπόλοιπα σπήλαια της περιοχής δεν διεκδικεί δάφνες σαν σπήλαιο πλούσιο σε φυσική ομορφιά και διάκοσμο αφού είναι πραγματικά φτωχό. Διεκδικεί όμως τον τίτλο του πιο φορτωμένου σε ιστορία σπηλαίου της περιοχής.
Η Κρήτη είναι ένα μέρος τόσο πλούσιο με πολυποίκιλτες ομορφιές που ακόμα και εκείνοι που νομίζουν ότι την ξέρουν και έχουν δει τις ομορφιές της, αγνοούν πολλούς από τους μεγάλους θησαυρούς που κρύβει. Κάποιοι από αυτούς τους θησαυρούς κρύβονται στην επιφάνειά της και κάποιοι άλλοι πολλά μέτρα κάτω από αυτήν. Ένα από αυτά τα μέρη είναι ένα γερμανικό καταφύγιο αρκετά μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης που ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας φωτογραφίες από το εσωτερικό του.