Στο χωριό Ακούμια (ή σωστότερα Κούμια) Αγίου Βασιλείου, που είναι σκαρφαλωμένο στις βόρειες πλαγιές του Όρους Ασιδέρωτα, υπάρχουν τα ερείπια ενός πύργου τουρκικής κατασκευής, κι όχι ενετικής όπως πιστεύουν οι ντόπιοι. Ο πύργος ήταν διώροφος ή τριώροφος και είχε μεγάλα παράθυρα. Υπήρξε το ισχυρό στήριγμα των Τούρκων της περιοχής, καθώς σε αυτόν κατέφευγαν για άμυνα κάθε φορά που οι αντάρτες διέρχονταν από το Αγιοβασιλιώτικο πέρασμα (από τη Μεσαρά προς το Ρέθυμνο).
Στο κέντρο του κοντινού χωριού Βρύσες (Κουμόβρυσες) υπήρχαν δύο διπλανοί πύργοι, ένας μεγάλος κι ένας μικρότερος. Οι πύργοι αυτοί ήταν όμοιοι αρχιτεκτονικά και είχαν ενετική τεχνοτροπία. Οι Τούρκοι τους χρησιμοποίησαν συστηματικά κατά των επαναστατών.
Στις 8 Δεκεμβρίου 1868 στην περιοχή των Ακουμίων έγιναν φονικότατες μάχες, όπου οι Τούρκοι αποδεκάτισαν τους επαναστάτες. Τότε ενεργοποιήθηκαν όλα τα στρατιωτικά στηρίγματα της περιοχής, μεταξύ των οποίων κι ένας πύργος στην Μύρθιο, κοντά στα Σελλιά. Οι Επαναστάτες , περνώντας το επόμενο πρωί από τη Μύρθιο, κτυπήθηκαν από τους Τούρκους που είχαν ταμπουρωθεί στον πύργο.
Ένας άλλος πύργος ήταν ο Πύργος Κοντού, όπου ο Τσουδερός επιτέθηκε κατά την εκπνοή της επανάστασης 1866-69, με σκοπό να δώσει νέα ορμή στην επανάσταση. Αλλά, παρόλο που απέκρουσε επιτυχώς τους Τούρκους που ήρθαν να βοηθήσουν τους πολιορκούμενους από τα Αγκουσελιανά, οι επαναστάτες αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν βλέποντας τον μάταιο αγώνα τους.
Ο πύργος της Αρχόντισσας Μαρίας στον Κισσό Αγίου Βασιλείου
Στον Κισσό Αγίου Βασιλείου, 33,5km νοτιοανατολικά του Ρεθύμνου, υπήρχε πύργος στο κέντρο του χωριού, ερείπια του οποίου υπάρχουν και σήμερα. Εικάζεται ότι ανήκε στη θρυλημένη βυζαντινή αρχόντισσα Μαρία, που κατοικούσε στο χωριό. Κατά την Ενετική περίοδο ο πύργος θα περιήλθε στους Ενετούς, αλλά δεν είναι γνωστά τα ακριβή στοιχεία του τότε ιδιοκτήτη τους. Αντίθετα, επί Τουρκοκρατίας, είναι γνωστό ότι χρησιμοποιήθηκε ως κονάκι των Τούρκων αρχόντων της περιοχής, ένας από τους οποίους ήταν ο Αράνης που εξοντώθηκε το 1857 από τους Χριστιανούς των Μελάμπων. Τον πύργο γκρέμισαν οι χριστιανοί μετά το 1898.