Παρελθόν

Το επιβλητικό σπήλαιο του Δία, το Δικταίον Άντρον, βρίσκεται σε απόσταση 15΄ ανάβασης από το χωριό Ψυχρό του Οροπεδίου Λασιθίου, σε υψόμετρο 1025μ. Στο Ψυχρό υπάρχει άνετος χώρος στάθμευσης με πολλά εστιατόρια, από τον οποίο ξεκινούν δύο μονοπάτια για το σπήλαιο. Το ευκολότερο μονοπάτι είναι αυτό στα αριστερά, καθώς στο δεύτερο (και πιο παλιό) οι πέτρες έχουν φθαρεί από τους χιλιάδες τουρίστες και γλιστράνε.

Το Ιδαίο Άντρο βρίσκεται στις ανατολικές παρειές του όρους Ίδη (Ψηλορείτης), στο οροπέδιο της Νίδας. Το σπήλαιο απέχει 24km από τα Ανώγεια Μυλοποτάμου και 78 km από το Ρέθυμνο. Το σπήλαιο δεν έχει ιδιαίτερη γεωλογική αξία, αλλά έχει τεράστια μυθολογική και πολιτισμική αξία, καθώς ήταν το σπήλαιο που σύμφωνα με το μύθο μεγάλωσε ο μεγαλύτερος θεός της αρχαιότητας, ο Δίας.

Η Φαιστός ήταν μια Μινωϊκή πόλη της Κρήτης, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται 55km νότια του Ηρακλείου. Η πόλη κατοικήθηκε ήδη από το 6000πΧ, ενώ ήκμασε παράλληλα με την πόλη της Κνωσού, έως τον 1ο πΧ αιώνα.

Η Κνωσός ήταν η σπουδαιότερη πόλη της Κρήτης πριν την Ρωμαϊκή εποχή και, κυρίως, το κέντρο του πρώτου λαμπρού ευρωπαϊκού πολιτισμού, του Μινωϊκού. Το ανάκτορο της πόλης είναι ο πλέον επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος της Κρήτης με περισσότερους από 1.000.000 επισκέπτες το χρόνο. 

Η ιστορία του νησιού Σπιναλόγκα εξακολουθεί να προκαλεί δέος. Έχει υπάρξει ενετικό οχυρό, καστροπολιτεία, καταφύγιο επαναστατών, τόπος εξορίας λεπρών, κρίκος επικοινωνίας με το Κάιρο επί κατοχής. Το νησί οχυρώθηκε άριστα από τους Ενετούς κατά την παρουσία τους στην Κρήτη.

Σε μικρή απόσταση από την Επάνω Ζάκρο, σχεδόν 100km νοτιοανατολικά του Αγίου Νικολάου ξεκινά το πανέμορφο φαράγγι της Κάτω Ζάκρου ή των Νεκρών, που τελειώνει στην Κάτω Ζάκρο. Η ομορφιά του τοπίου, η ιστορική του σπουδαιότητα αλλά και η προσβασιμότητα του, προσελκύουν μεγάλο αριθμό επισκεπτών κάθε χρόνο.

Στην αρχή του δυτικού λιμενοβραχίονα του Ηρακλειώτικου λιμανιού στέκει ακόμη επιβλητικό το μεσαιωνικό φρούριο Κούλες. Το πραγματικό του όνομα είναι Rocca al Mare, όπως το ονόμασαν οι ιδρυτές του Ενετοί. Ο Κούλες, ο μεγάλος Κούλες όπως τον έλεγαν, δεν ήταν ο μοναδικός άρχοντας του λιμανιού. Απέναντι του, στη σημερινή Μαρίνα, υπήρχε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα ένα δεύτερο μικρότερο φρούριο, ο μικρός Κούλες, το οποίο γκρεμίστηκε για να φτιαχτεί η αποβάθρα