Ο ομορφότερος δρόμος στο Ηράκλειο είναι (και ήταν ανέκαθεν) η οδός με τα υπέροχα νεοκλασικά κτίρια, την Ενετική Λότζια και το ναό του Αγίου Τίτου που συνδέει το Ενετικό λιμάνι με την πλατεία των λιονταριών. Αυτή είναι η Οδός 25ης Αυγούστου. Κατά την Ενετοκρατία λεγόταν Ρούγα Μαΐστρα, ενώ αργότερα οι Οθωμανοί την ονόμαζαν Βεζίρ Τσαρσί. Ωστόσο, μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ονομασία που πήρε αργότερα ήταν Οδός Πλάνης, λόγω των υπέροχων νεοκλασικών που παραπλανούσαν τους επισκέπτες δίνοντας μια ψεύτικη εικόνα για το Μεγάλο Κάστρο (Ηράκλειο), το οποίο από ‘κει και πέρα ήταν γεμάτο φτωχογειτονιές και μαχαλάδες.
Το σημερινό όνομα της το πήρε από τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν εδώ στις 25 Αυγούστου 1898, την ημέρα εορτής του Αγίου Τίτου, όταν ο Οθωμανικός όχλος έσφαξε εκατοντάδες χριστιανούς Κρητικούς, 17 Άγγλους στρατιώτες και τον υποπρόξενο της Αγγλίας Λυσίμαχο Καλοκαιρινό, ενώ όλα τα σπίτια και τα καταστήματα των Χριστιανών της πόλης λεηλατήθηκαν. Αφορμή υπήρξε η παράδοση του τελωνείου Ηρακλείου στην αγγλική φρουρά στο πλαίσιο της μετάβασης στην Αυτόνομη Κρητική Πολιτεία, με την εποπτεία των Μεγάλων Δυνάμεων. Αυτή η τραγική κατάληξη είχε αποτέλεσμα να αποδεχτούν οι Μεγάλες Δυνάμεις το επίμονο αίτημα των Κρητικών για την οριστική απομάκρυνση του Οθωμανικού Στρατού από την Κρήτη και να ανοίξει ο δρόμος για την Ένωση με την Ελλάδα.
To μέγαρο Λιοπυράκη αποτελεί αναμφισβήτητα το κορυφαίο δείγμα του ρομαντικού νεοκλασικισμού στο Ηράκλειο. Έργο του αρχιτέκτονα Δημήτρη Κυριακού, άρχισε να κτίζεται στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα. Υπήρξε ένα από τα μεγαλοπρεπή μέγαρα που κατασκευάσθηκαν την πρώτη εικοσαετία στον σημαντικότερο οδικό άξονα της πόλης, τη λεωφόρο Μαρτύρων 25ης Αυγούστου.
Η κρήνη παίρνει το όνομά της από τον Ενετό Γενικό Προβλεπτή της Francesco Morozini, κατά τη θητεία του οποίου κατασκευάστηκε το μεγάλο υδρευτικό έργο που ξεδίψασε το Μεγάλο Κάστρο (Ηράκλειο). Εγκαινιάστηκε στις 25 Απριλίου 1628, δηλαδή την εορτή του προστάτη των Ενετών, Αγίου Μάρκου και τότε κόπηκε και αναμνηστικό μετάλλιο.
H κρήνη που συναντάμε σήμερα στο στενάκι του βόρειου τοίχου της Λότζια κτίστηκε από το Δούκα Jiovani Sagredo την περίοδο 1602-1604, για να εξυπηρετεί του ευγενείς που συγκεντρώνονταν στη Λότζια.
Οι Ενετοί σε κάθε τους κτήση φρόντιζαν να κατασκευάσουν ένα πολυτελές κτίριο, όπου μπορούσαν οι ευγενείς και οι άρχοντές τους να περνούν ευχάριστα το χρόνο τους και να συναναστρέφονται. Στον Χάνδακα, αυτό το ρόλο είχε η Loggia (που σημαίνει Λέσχη Ευγενών) που βρίσκεται σήμερα στην οδό 25ης Αυγούστου.
Η Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου Ηρακλείου φιλοξενείται στον χώρο της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου στο κέντρο του Ηρακλείου. Η βασιλική κτίστηκε από τους Ενετούς το 1239, καταστράφηκε το 1303 από σεισμό και αναστηλώθηκε αμέσως.
Μεταξύ της ενετικής Λότζια και της πλατείας του Αγίου Τίτου, βρίσκεται η ενετική οπλαποθήκη, Αρμερία (Armeria ή Armarento). Αν και εξυπηρετούσε διαφορετικό σκοπό από τη Λότζια, εν τούτοις αποτελούσαν ενιαίο οικοδόμημα.
Στη διάρκεια της B΄ Βυζαντινής περιόδου ο ναός του Αγίου Τίτου, ο επισημότερος και μεγαλύτερος στο Χάνδακα, γίνεται η Μητρόπολη της νέας Επισκοπής της Κρήτης. Αργότερα οι Βενετοί εγκαθιστούν στο ναό Λατίνο αρχιεπίσκοπο μετατρέποντάς τον σε Επισκοπή Λατίνων.
Ο ναός του Αγίου Δημητρίου κοντά στο Ενετικό Λιμάνι του Ηρακλείου είναι κτισμένος στη θέση του παλαιότερου ναού του Αγίου Δημητρίου που ήταν ο προστάτης των μαραγκών του Ηρακλείου κατά την Ενετοκρατία.