Αρχαιολογικός Χώρος Τυλίσου
Ο αρχαιολογικός χώρος της Τυλίσου βρίσκεται 16χλμ δυτικά της πόλης του Ηρακλείου, σε μια στρατηγική τοποθεσία κοντά στις ανατολικές πλαγιές του Ψηλορείτη. Η Τύλισος ήταν μια μινωική πόλη που αναπτύχθηκε το 1650-1450 κυρίως λόγω του ότι βρισκόταν στο δρόμο που οδηγούσε από την Κνωσό στα δυτικότερα μινωικά κέντρα και στο ιερό κορυφής του Πύργου. Το 1450 καταστράφηκε, αλλά ξανακτίστηκε και ευημέρησε μέχρι και το 1200.
Στην Τύλισο έχουν εντοπιστεί τρία μικρά ανάκτορα που έχουν ονομαστεί Μέγαρο Α, Β και Γ. Η αρχιτεκτονική τους θεωρείται από τις πλέον εντυπωσιακές στη Μινωική Κρήτη, ισάξια των υπολοίπων μεγάλων ανακτόρων. Η περισσότερο καλοδιατηρημένη έπαυλη είναι η Α που ήταν διώροφη με κεντρική αυλή, διαμερίσματα και αποθήκες με πιθάρια. Το μέγαρο Β περιείχε πολύ παλιά ευρήματα, ενώ η έπαυλη Γ είχε κεντρική φωτεινή αίθουσα και σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης.
Οι ανασκαφές στην Τύλισο άρχισαν το 1912 από τον Ιωσήφ Χατζηδάκη, με αφορμή την τυχαία ανακάλυψη τριών μεγάλων χάλκινων λεβήτων (καζανιών). Αργότερα, το 1940 ο Νικόλαος Πλάτων πραγματοποίησε εργασίες αποκατάστασης και συντήρησης. Λόγω της ανακάλυψης των λεβήτων και ενός εντυπωσιακού χάλκινου εδωλίου εκπληκτικής τέχνης πιστεύεται ότι η Τύλισος αποτέλεσε μεγάλο κέντρο χαλκουργίας. Επίσης, στην Τύλισο βρέθηκαν πλάκες και πιθάρια χαραγμένα με Γραμμική Α’, που θεωρείται γλώσσα των ανακτόρων, αφού έχει εντοπιστεί μόνο σε ανάκτορα κι επαύλεις. Άλλα στοιχεία που βρέθηκαν είναι οι εντυπωσιακές μικρογραφικές τοιχογραφίες, που συγκρίνονται μόνο με αυτές της Κνωσού. Επίσης, έχουν βρεθεί πολλοί τάφοι (πολλοί ήδη συλημένοι) του 1400-1200πΧ με πήλινες ζωγραφισμένες σαρκοφάγους, αγγεία, κοσμήματα, σφραγίδες, κλπ.
