Ήδη από το 1898, μετά τις μεγάλες σφαγές των Χριστιανών από τους Οθωμανούς στο Ηράκλειο, οι μουσουλμάνοι εγκαταλείπουν το νησί και πλέον οι Έλληνες χριστιανοί διαμένουν στο νησί ελεύθεροι μετά από 2.5 αιώνες. Η περίοδος της Κρητικής Πολιτείας, που ήδη έχει θεσπιστεί από το 1896, οδηγεί πλέον την Κρήτη όλο και πιο κοντά στην Ελλάδα. Την 1η Δεκεμβρίου του 1913, η Κρήτη εντάχθηκε πανηγυρικά στην υπόλοιπη Ελλάδα, εκπληρώνοντας το όνειρο όλων των Κρητικών για την πολυπόθητη Ένωση. Ήδη από την Ένωση της Κρήτης ξεχώρισε η πολιτική προσωπικότητα του Ελευθέριου Βενιζέλου από τα Χανιά, μετέπειτα πρωθυπουργού της Ελλάδας.
Οι μάχες όμως των Κρητικών δεν τελείωσαν εδώ, αφού έμελλε η Κρητική ψυχή να δοκιμαστεί ξανά στη Μάχη της Κρήτης, το 1941, η οποία ήταν μία από την πλέον καθοριστικές του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, λόγω της στρατηγικής θέσης του νησιού στη Μεσόγειο. Η Κρήτη για άλλη μια φορά αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες της και ακόμη και σήμερα, υπάρχουν διάσπαρτα μνημεία σε κάθε γωνιά του νησιού για να θυμίζουν στον επισκέπτη τα δεινά του πολέμου και την αξία της ειρηνικής συμβίωσης των λαών.
Σε όλες τις γωνιές της Κρήτης μπορεί κανείς να δει τις εγκαταστάσεις των Γερμανών για την υποστήριξη της πολεμικής τους μηχανής. Ερειπωμένα πολυβολεία βρίσκονται στα απόκρημνα ακρωτήρια του Λίθινου, της Σπάθας, του Αφορεσμένου, στο Ακρωτήριο Δράπανο, στον Πλατανιά και σε πολλά άλλα μέρη. Ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφτεί το Συμμαχικό Νεκροταφείο στη Σούδα και το Γερμανικό Νεκροταφείο στο Μάλεμε, στο σημείο που έγινε η Μάχη της Κρήτης.