Φύση

Η παραλία στην Κεραμωτή βρίσκεται κοντά στο ομώνυμο χωριό και 75km νοτιοδυτικά των Χανίων και 36km νότια της Κισσάμου. Είναι μια μεγάλη παραλία με βότσαλο και πέτρες κατά τόπους, σχεδόν άγνωστη σε όλους, εκτός τους κατοίκους της περιοχής. Δεν υπάρχουν τουριστικές υποδομές στην παραλία, κάνοντας την μια καλή επιλογή για όσους αναζητούν την απόλυτη ηρεμία.

Το ορειβατικό καταφύγιο του στη θέση Σαμάρι βρίσκεται σε υψόμετρο 1417 μέτρων στη δυτική πλαγιά του φαραγγιού του Αγίου Νικολάου. Είναι ένα μονόχωρο πέτρινο κτίσμα με ξύλινο οντά με δυνατότητα διανυκτέρευσης 20 περίπου ορειβατών. Διαθέτει 2 W.C. τζάκι και υπάρχει η δυνατότητα για μαγείρεμα. Υπάρχει παροχή νερού από ομβροδεξαμενή το οποίο δεν είναι πόσιμο.

Το μικρό καταφύγιο Χρήστος Χουλιόπουλος βρίσκεται σε υψόμετρο 1980m, στο οροπέδιο Κατσιβέλι στις παρυφές της κορυφής Σβουριχτής, στο κέντρο των Λευκών Ορέων. Η πρόσβαση γίνεται με 7 ώρες πεζοπορία βόρεια της Ανώπολης Σφακίων, ενώ το κοντινότερο σημείο όπου φτάνει χωματόδρομος απέχει 2:30 ώρες πορείας.

Μέσα από το φαράγγι διέρχεται ο «φιδίσιος» ποταμός Οάξης που έχει αρκετό νερό ως την άνοιξη. Το φαράγγι είναι εύκολα προσβάσιμο και ασφαλές για περπάτημα, καθώς η κλίση του είναι ήπια.

Το Φαράγγι της Αγίας Αναστασίας ξεκινάει από το Καινούργιο Χωριό Πεδιάδος (υψόμετρο 160μ) και καταλήγει στις Γούρνες. Το όνομα του το παίρνει από τον σπηλαιώδη ναό της Αγίας Αναστασίας που βρίσκεται κοντά στην είσοδο του.

Το κοινό δελφίνι (επιστ. Delphinus delphis) κάποτε αποτελούσε το πιο κοινό είδος δελφινιού στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς πλέον απειλείται με εξαφάνιση. Μάλιστα το όνομα του δόθηκε από τον Αριστοτέλη, καθώς στην αρχαιότητα αφθονούσε. Ζει κυρίως στο Ιόνιο πέλαγος και συναντάται σπάνια στην Κρήτη.

Το φαράγγι του Ασφένδου αποτελεί ένα από τα πολλά φαράγγια της επαρχίας Σφακίων που ξεκινάει από το έρημο χωριουδάκι του Ασφένδου, όπου σήμερα κυρίως διατηρούν στάνες οι βοσκοί της περιοχής. Κατά μήκος του φαραγγιού υπάρχει βατό αλλά απότομο μονοπάτι, το οποίο διέρχεται στο μεγαλύτερο μέρος του παράλληλα με την κοίτη του χειμάρρου.

Η Μονή Αγίου Πνεύματος πιθανόν ιδρύθηκε κατά τον 12ο αιώνα και σίγουρα στο τέλος της Ενετοκρατίας ήταν αυτόνομο και σε άνθιση. Στις 15 Ιουνίου 1821 οι Αμπαδιώτες Τούρκοι έσφαξαν τους μοναχούς και πυρπόλησαν το μοναστήρι.