Φύση

Το φαράγγι της Κάπνης είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά φαράγγια των Ανατολικών Σφακίων και παραμένει παντελώς άγνωστο στον περισσότερο κόσμο. Η αρχή του ανοικτού ρέματος της Κάπνης που σιγά σιγά γίνεται φαράγγι είναι νότια της κορυφής Ακονές στην περιοχή Χιονίστρα πάνω στο δρόμο ανάμεσα στα χωριά Ασκύφου και Ασφένδου Σφακίων.

Το φαράγγι του Ξηρόκαμπου – Ζίρου, το οποίο ονομάζεται και φαράγγι Λαμνώνι, αποτελεί ένα από τα πλέον άνυδρα φαράγγια της Ανατολικής Κρήτης. Η διάβαση του διαρκεί περίπου 2 ώρες και η κατάβαση του είναι αρκετά εύκολη και ομαλή. Το φαράγγι έχει χαρακτηριστική άγρια ομορφιά, με γυμνά ψηλά τοιχώματα και χαμηλή βλάστηση. Καθ’όλη τη διάρκεια της διαδρομής, θα βλέπετε στον ορίζοντα το απέραντο γαλάζιο του Λιβυκού Πελάγους.

Η Ζώμινθος ήταν μια μικρή πόλη των Μινωιτών στον Ψηλορείτη, με ιερή πηγή, που βρισκόταν κοντά στο Ιδαίον Άντρο. Εκτός όμως από τη θρησκευτική σημασία που είχε η πόλη για τους αρχαίους Μινωίτες, σήμερα στον αρχαιολογικό χώρο της Ζωμίνθου υπάρχει κι ένα δεύτερο αξιοθέατο. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερο δέντρο το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο μνημείο της φύσης από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Πρόκειται για μία ολόκληρη πλαγιά βουνού με εντυπωσιακά βράχια με απίστευτες βραχογλυφές στην επιφάνειά τους και απίθανα σχήματα. Είναι εξαιρετικά αιχμηρά και ορθώνονται σαν μετέωρα ψηλά στον ουρανό. Ανάμεσά τους σχηματίζονται διάδρομοι που αφήνουν χώρο για περπάτημα αλλά και για λίγο έδαφος όπου φυτρώνουν λιγοστοί θάμνοι και δέντρα.

Δυτικά του Μόχλους και ανατολικά της Μαλαύρας βρίσκονται τα ορυχεία γύψου. Η τοποθεσία αυτή ονομάζεται Αλτσί, από το Τούρκικο alçı που σημαίνει γύψος. Αυτήν την περιοχή ελάχιστοι την γνωρίζουν καθώς την αποφεύγουν λόγω των ορυχείων. Η πρόσβαση στις δύο παραλίες στο Αλτσί γίνεται μέσω του δρόμου που οδηγεί στους μύλους που αλέθουν τις πέτρες (σηματοδοτείται ως αδιέξοδο πριν το Μόχλος). Παρά την έντονη μεταμόρφωση του τοπίου από τα ορυχεία, οι παραλίες είναι αρκετά καθαρές.

Τα Δαμάνια είναι ένα μικρό και ήσυχο χωριό στο πιο γόνιμο κομμάτι της επαρχίας Μονοφατσίου Ηρακλείου. Ο πληθυσμός του αποτελείται εξ’ ολοκλήρου από πρόσφυγες που ήρθαν μετά τη μικρασιατική καταστροφή στην Κρήτη. Το 2003 το χωριό απέκτησε τη δική του λίμνη με την κατασκευή φράγματος στο ποτάμι που κυλά δυτικά του οικισμού και αποτελεί παραπόταμο του Αναποδάρη Ποταμού. 

Το φράγμα των Αμουργελλών βρίσκεται σε υψόμετρο 300μ., 30 χλμ νότια της πόλης του Ηρακλείου και 1 χλμ νότια του χωριού Αμουργέλλες. Έχει έκταση 150 στρεμμάτων και αποτελεί ένα από τα μεγάλα φράγματα της περιοχής του Αρκαλοχωρίου.

Ο Παπαδιόκαμπος βρίσκεται 12 χλμ δυτικά της Σητείας, 59 χλμ ανατολικά του Αγίου Νικολάου, δυτικά του Ακρωτηρίου Τράχηλας και κοντά στη Μονή της Φανερωμένης στο Πλατάνι. Η πρόσβαση μπορεί να γίνει οδικώς από το χωριό Σκοπή μέσω βατού χωματόδρομου.