Φύση

Στη βορειοανατολική απόληξη των Λευκών Ορέων συναντάμε ένα από τα πιο ιδιαίτερα δασικά οικοσυστήματα όλης της Κρήτης γεγονός που κάνει αυτή την περιοχή πολύ ιδιαίτερη και σημαντική για το φυσικό περιβάλλον του νησιού. Συγκεκριμένα στο τμήμα που απλώνεται πάνω από τα χωριά Αλίκαμπος και Εμπρόσνερος Αποκορώνου και φτάνει στις πλαγιές πάνω από το οροπέδιο Ασκύφου η φύση έχει δημιουργήσει τρεις ξεχωριστές ζώνες βλάστησης.

Η ελιά στη θέση Καρδαμιανά, κοντά στη Γέννα, έχει ανακηρυχθεί από τον Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης ως μνημειακή λόγω σχήματος και ανάγλυφου κορμού. Είναι ποικιλία θρουμπολιά εμβολιασμένη σε υποκείμενο αγριελιάς.

Αυτό που δεν γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος για τη Σπιναλόγκα είναι ότι στη νοτιοδυτική μεριά του νησιού σχηματίζεται μια όμορφη ακτογραμμή με πέτρες και κατά τόπους άμμο, όπου μπορεί κάποιος να ξαποστάσει κάτω τη σκιά που προσφέρουν τα δεκάδες αλμυρίκια. Μπορεί κάποιος να απολαύσει το δροσιστικό μπάνιο του με φόντο το επιβλητικό κάστρο.

Ψηλά πάνω από το χωριό Άγιος Ιωάννης Σφακίων και σε υψόμετρο 1200 μέτρα βρίσκεται το μικρό αλλά εντυπωσιακό οροπέδιο Κρούσια. Στα Κρούσια φτάνει κανείς είτε με χωματόδρομο που ξεκινά από τον Άγιο Ιωάννη και τερματίζει στην είσοδο του οροπεδίου, είτε από μονοπάτι αρκετά ανηφορικό που ξεκινά από το χωριό και ανεβαίνοντας την κακοτράχαλη λαγκαδιά Πορόλαγκο φτάνει σε μια ώρα στα Κρούσια.

Το ελαιόδεντρο αυτό έχει ανακηρυχθεί από τον Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης (ΣΕΔΗΚ) σαν «Μνημειακό» λόγω της ιδιαίτερης αισθητικής του αναγλύφου και του μεγέθους του κορμού του. Το Ελαιόδεντρο αυτό που βρίσκεται στην θέση Τρυπητή κοντά στον παλαιό οικισμό Παλιάμα καιείναι ποικιλίας Χοντρολιάς εμβολιασμένης σε υποκείμενο Αγριελιάς.

Μεγάλο καταπράσινο φαράγγι με πολύ στενά τοιχώματα που καταλήγει στη Ζούρβα. Η κατάβαση του απαιτεί σχοινί και πολλές ώρες καθώς κατά μήκος του υπάρχουν πολλές καταβάσεις.

Στη βόρεια πλευρά των Αστερουσίων στα νότια του Ηρακλείου πάνω στο δρόμο που από το Ροτάσι οδηγεί στην Εθιά συναντάμε τη Ρίκτρα. Η Ρίκτρα είναι μια σειρά από 4 διαδοχικούς καταρράκτες με πολύ εύκολη πρόσβαση από το δρόμο. Το νερό των καταρρακτών αφρίζει πέφτοντας από ψηλά δημιουργώντας μια άσπρη γραμμή η οποία φαίνεται από το δρόμο και μας δείχνει το σημείο που βρίσκεται. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα λίγο ψηλότερα από το σημείο που βρίσκονται οι καταρράκτες δημιουργούνται πηγές στο φλύσχη των Αστερουσίων.

Στη θέση «Πατέλια», περί το 1 χιλ. ΒΔ της Σιτάνου, σε υψόμετρο 610 μ. διανοίγεται σε lουρασικό ασβεστόλιθο στο σπήλαιο Όξω Λατσίδι, ένα από τα μεγαλύτερα σπήλαια της Κρήτης. Αρχικά ήταν βατό μόνο για 50 μ. Αργότερα μελετήθηκε στην ολότητά του από τον Ρ. Faure και χαρτογραφήθηκε από τους Ελ. Πλατάκη και Ι. Τσιφετάκη βρέθηκε δε επιμήκης γαλαρία μήκους 360μ.