Ο δίκλιτος ναός των Αγίων Αποστόλων και Πέτρου και Παύλου βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου των Θόλων, με το ομώνυμο φρούριο, και ανήκε στην οικογένεια των Κορνάρων. Κτίστηκε το 15-16ο αιώνα και εδώ υπάρχουν δύο αρκοσόλια (ταφικά μνημεία) μέσα κι έξω από το ναό (με την επιγραφή 1614).

Ο κοιμητηριακός ναός του χωριού Αρχοντικό Μονοφατσίου είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Ενώ ο εξωτερικός χώρος δεν μας προδιαθέτει, το εσωτερικό εντυπωσιάζει με τον Βυζαντινό τοιχογραφικό διάκοσμο που βρίσκεται σε σχετικά καλή κατάσταση.

Ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου που δεσπόζει σήμερα στην αγροτική αυτή περιοχή περιτριγυρίζεται από ένα μεγάλο αριθμό ερειπωμένων κτισμάτων στα δυτικά του που πολύ πιθανόν να ήτανε απομεινάρια από κάποιο μεσαιωνικό οικισμό ή από κελιά αφού πολύ πιθανόν ο Άη Γιάννης να ήτανε μοναστήρι. Το κακό στην περίπτωσή του είναι ότι δεν υπάρχει καμιά γραπτή πηγή αλλά ούτε και προφορική παράδοση γεγονός που μας κάνει να συμπεράνουμε ότι πιθανόν να ερημώθηκε βίαια.

Στον Πύργο Μονοφατσίου σώζεται ο δίκλιτος ναός που είναι αφιερωμένος στους Άγιο Κωνσταντίνο και Ελένη, και στον Άγιο Γεώργιο. Ο ναός ήταν αρχικά τρίκλιτος. Το βόρειο κλίτος του Αγίου Γεωργίου φέρει εξαιρετικές τοιχογραφίες που χρονολογούνται από τον 13ο αιώνα και απεικονίζουν κυρίως το βίο του Αγίου Γεωργίου.

Ο ναός της Παναγίας στο Χουμέρι Μονοφατσίου είναι αφιερωμένος στα Εισόδια της Θεοτόκου και έχει υποστεί αναστήλωση, κατά την οποία χάθηκε μέρος του τοιχογραφικού διακόσμου του 15ου αιώνα. Συγκεκριμένα, ο αρχικός μονόχωρος ναός επεκτάθηκε προς τα δυτικά με την προσθήκη στα νότια ενός κλίτους.

Η Παλαιοχριστιανική Βασιλική του Ινίου βρίσκεται ανάμεσα σε ελαιώνες στην τοποθεσία Ελληνικά, νοτιοανατολικά του λόφου της Κεφάλας. Πρόκειται για τρίκλιτη βασιλική που χρονολογείται στον 6ο αιώνα και λόγω του μεγάλου μεγέθους της (32μ x 18μ) πιστεύεται ότι υπήρξε η έδρα της Επισκοπής της πόλης Αρκαδία που τοποθετείται κοντά στο χωριό Αφρατί./p>

Ο ναός της Αγίας Αναστασίας βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του κάστρου Belvedere και κατασκευάστηκε σύμφωνα με τον Gerola πάνω στα ερείπια δύο αρχαίων δεξαμενών. Λόγω του μικρού μεγέθους του, το αποσπασματικά σωζόμενο εικονογραφικό πρόγραμμα, το οποίο χρονολογείται στα μέσα του 14ου αιώνα, φέρει ελάχιστες παραστάσεις

Ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου ή Πάνω Παναγιά βρίσκεται στο Βορειοανατολικό τμήμα του κάστρου Belvedere και φέρει πολύ κατεστραμμένο τοιχογραφικό διάκοσμο, φιλοτεχνημένο το 1467 από τον αυτοαποκαλούμενο «ταπεινό ζωγράφο» Γεώργιο Πελέγρη. Ο ζωγράφος μάλλον ταυτίζεται με τον ομώνυμο αγιογράφο που εργάζεται την περίοδο 1456-1487 στο Χάνδακα.