Μεσογείου

Ο ναός της Μαρίας της Μαγδαληνής βρίσκεται στη Χαλέπα, την αρχοντική συνοικία των Χανίων. Ο ναός άρχισε να κτίζεται το 1901 με την οικονομική χορηγία 10.000 ρουβλίων του Μεγάλου Δούκα της Ρωσίας Γεωργίου σε ανάμνηση της διαμονής της γυναίκας του και συζύγου του Αρμοστή Κρήτης Πρίγκηπα Γεωργίου, Μαρίας, στα Χανιά.

Το τέμενος Γιαλί Τζαμισί (τζαμί της θάλασσας) είναι ουσιαστικά το μοναδικό διατηρούμενο τζαμί της πόλης των Χανίων. Κτίστηκε στη θέση προϋπάρχοντος ναού μετά την άλωση της πόλης το 1645 από τους Οθωμανούς, προς τιμήν του πρώτου φρούραρχου Κιουτσούκ (μικρού) Χασάν.

Ο τρίκλιτος καθολικός ναός που βρίσκεται στην οδό Χάληδων, είναι αφιερωμένος στην Παναγία και εγκαινιάστηκε στις 25 Απριλίου 1879. Βρίσκεται σε συνεχή λειτουργία μέχρι σήμερα και αποτελεί τον Καθεδρικό ναό της Καθολικής Επισκοπής Κρήτης, ο οποίος ταυτόχρονα είναι και ο ενοριακός ναός για την καθολική ενορία των Χανίων.

Ο σημερινός μητροπολιτικός ναός των Χανίων του 1860, αφιερωμένος στα Εισόδια της Θεοτόκου κτίστηκε στη θέση παλαιότερου Ενετικού ναού της Παναγίας. Μετά την άλωση της πόλης από τους Οθωμανούς το 1645, ο ναός μετατράπηκε σε σαπωνοποιείο και ανήκε στον Μουσταφά Πασά Γκιριτλή (Κρητικό). Στο χώρο της ελαιαποθήκης φυλασσόταν η εικόνα της Παναγίας με άσβεστο καντήλι, σύμφωνα με διαταγή του Μουσταφά.

Η Μονή της Παναγίας των Θαυμάτων (Santa Maria dei Miracoli) κτίστηκε από τη Marussa Mengano το 1615 για τις Δομηνικανές μοναχές των Χανίων. Τη Μονή περιγράφει το 1620 ο Προβλεπτής G. Perpigano, λέγοντας πως "έχει άνετα κελιά προς τα νότια του καθολικού".

Ο Ναός της Αγίας Αικατερίνης βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τον Άγιο Νικόλαο της Σπλάντζιας. Είναι δίκλιτος με ενιαία πρόσοψη που καταλήγει σε αέτωμα. Στο κέντρο της υπάρχει η βάση δίλοβου καμπαναριού. Η πρόσοψη είναι διαμορφωμένη με τη χρήση πεσσών και λαξευτών γείσων και τα θυρώματα επιστέφονται από γοτθίζοντα ανακουφιστικά τόξα.

Στη βορειοδυτική άκρη της πλατείας της Σπλάντζιας τοποθετείται η εκκλησία του Αγίου Ρόκκου. Η ανέγερση του ναού έγινε το 1630, πιθανόν μετά την εκδήλωση επιδημίας πανώλης, καθώς ο Άγιος Ρόκκος ήταν ο προστάτης των Χανίων από την πανώλη.

Η μεγάλη Μονή του Τάγματος των Δομινικανών μοναχών στα Χανιά κτίστηκε γύρω στα 1320 από την αδελφότητα της Candia, ακολουθώντας το πρότυπο της Μονής του Αγίου Πέτρου. Το καθολικό της μονής έχει υποστεί πολλές αλλοιώσεις, καθώς ήταν βασιλική με εγκάρσιο κλίτος, το οποίο κατέληγε σε τριμερές βήμα. Στο κέντρο της αυλής του μοναστηριού υπήρχε δεξαμενή.