Μονή Αγίου Νικολάου Δομηνικανών Σπλάντζιας
Η μεγάλη Μονή του Τάγματος των Δομινικανών μοναχών στα Χανιά κτίστηκε γύρω στα 1320 από την αδελφότητα της Κεντρικής Μονής του Αγίου Πέτρου του Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο). Το καθολικό της μονής έχει υποστεί πολλές αλλοιώσεις, καθώς ήταν ξυλόστεγη βασιλική με εγκάρσιο κλίτος, το οποίο κατέληγε σε τριμερές βήμα. Το κεντρικό τμήμα του ιερού βήματος στεγάζεται από δύο μεγάλα σταυροθόλια. Στο κέντρο της αυλής του μοναστηριού υπήρχε δεξαμενή, ενώ στη βόρεια πλευρά διασώζεται ενσωματωμένη σε ιδιωτικές οικίες η περίκλειστη στοά (chiostro) με τα κελιά της μονής.
Στα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας ο ναός μετατράπηκε στο κεντρικό τέμενος της πόλης και λεγόταν Χιουγκάρ Τζαμισί (Hugar Camisi). Στο μιναρέ που κτίστηκε, υπήρχαν δύο εξώστες, αντί για ένα που συνηθίζεται. Στην πλατεία της Σπλάντζιας, μπροστά από το τέμενος, διαμορφώθηκε η υπόγεια κρήνη της πλατείας που χρησιμοποιούνταν για τις τελετουργικές νίψεις. Το 1918 ο ναός μετατράπηκε στον ορθόδοξο ναό του Αγίου Νικολάου και από τότε τιμάται στον άγιο αυτόν. Τότε προστέθηκε και η μεγάλη ημικυλινδρική αψίδα που βλέπουμε την ανατολική πλευρά. Δυστυχώς, κατά τη δεκαετία του 1950 η ξύλινη στέγη αντικαταστάθηκε από τσιμεντένια και το εσωτερικό διαιρέθηκε με τσιμεντένιες κολόνες.
Πηγή: Δήμος Χανίων
