Σπήλαιο Αγίας Φωτεινής και Ναός Αγίας Άννας
Η Μονή της Αγίας Άννας και το Σπήλαιο της Αγίας Φωτεινής ήταν ερημητήρια που βρίσκονται στο όρος Λουλουδάκι, στην περιφέρεια του χωριού Αβδού Πεδιάδος. Σύμφωνα με την παράδοση, η Αγία Φωτεινή έψαχνε να βρει κάποιο ήσυχο και απομονωμένο μέρος από τους υπόλοιπους ανθρώπους, ώστε να αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωής της στον Θεό. Ενώ όμως δεν έβρισκε το μέρος που ήθελε, παρουσιάστηκε η Παναγία και κάνοντας θαύμα, άνοιξε τo σπήλαιο στο βράχο, ώστε να μπει η Αγία Φωτεινή.
Σύμφωνα επίσης με την παράδοση, οι γυναίκες που έχουν πρόβλημα τεκνοποίησης, προσευχόμενες στο σπήλαιο και πίνοντας το άγιασμα που στάζει από την οροφή σε πιθάρι, τεκνοποιούν και πάντοτε κάνουν αγόρια. Η Αγία Φωτεινή στο Αβδού αναφέρεται σε ιστορικά αρχεία και ως μοναστήρι. Ο Paul Faure αναφέρει ότι η λατρεία στο σπήλαιο άρχισε τον 19ο αιώνα, αλλά προφανώς υπήρχαν σποραδικά μοναχοί - ερημίτες στα γύρω σπήλαια από πολύ παλιότερα. Ωστόσο δεν φαίνονται ίχνη οργανωμένου μοναστηριακού συγκροτήματος, παρόλο που είναι γνωστό ότι στα τέλη του 19ου αιώνα μόναζε εκεί ένας τουλάχιστον μοναχός.
Το Σπήλαιο της Αγίας Φωτεινής ήταν ονομαστό ως κρυσφύγετο κατά την περίοδο των Κρητικών Επαναστάσεων. Σε αναφορά τους οι κάτοικοι του Αβδού προς τον επίσκοπο Πέτρας, το 1899, αναφέρουν ότι «το Μονύδριον Αγία Φωτεινή ως εκ της θέσεώς του πολλάκις μέχρι τούδε διέσωσεν ουχί μόνον κινητάς Περιουσίας ολοκλήρου της επαρχίας αλλά και τους ανέκαθεν προμάχους της ελευθερίας επανειλημμένως εξένισε». Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται και το όνομα του Ιερομόναχου Δανιήλ Τζεκάκη που ζούσε στην Αγία Φωτεινή. Οι κάτοικοι με αυτό το έγγραφο ζητούσαν από τον Επίσκοπο να επιτρέψει στον Ιερομόναχο να κάνει μια περιοδεία στην Επισκοπή του, γιατί η συντήρηση του Μονυδρίου είχε καταστεί δυσχερής.
Σήμερα, ο ναός είναι εύκολα προσβάσιμος και γνωστός σε αρκετό κόσμο, αφού ο δρόμος φτάνει στο ναό της Αγίας Άννας και του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και από εκεί ξεκινάει καλά διαμορφωμένο μονοπάτι προς τη σπηλιά, η οποία αποτελεί κοίτη πρώην υπόγειου ποταμού. Το μονοπάτι φτάνει στην αίθουσα που λειτουργεί ως ιερό, με ένα πιθάρι που γεμίζει με «αγίασμα» που στάζει από την οροφή στη μέση της αίθουσας. Πάνω από ιερό υψώνεται ένας επιβλητικός σταλαγμίτης ύψους 10μ με μια μικρή τρύπα από πάνω του. Ακριβώς αυτή η μικροσκοπική τρύπα αποτέλεσε για τους σπηλαιολόγους το 1999 και 2000 το μοναδικό πέρασμα για ένα ακόμη πολυδαίδαλο σπήλαιο από πίσω, με πολλές γαλαρίες και αίθουσες με απίστευτα όμορφο σπηλαιοδιάκοσμο και λίμνες νερού, που εκτόξευσε το γνωστό μήκος διαδρομών του σπηλαίου από μόλις 30μ σε περίπου 700μ!
Στην πλατεία μπροστά από την Αγία Άννα γίνεται μεγάλο πανηγύρι την τέταρτη Κυριακή μετά το Πάσχα.
