Μονή Αγίου Παύλου Παρανύμφων
Η μονή του Αγίου Παύλου στην περιφέρεια του χωριού Παράνυμφοι χρονολογείται από την εποχή της Ενετοκρατίας και λειτουργούσε ως ερημητήριο μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα. Η επιλογή της θέσης του μοναστηριού δεν ήταν τυχαία, καθώς βρίσκεται πάνω στην οδό σύνδεσης των Παρανύμφων με τη μονή Κουδουμά, πάνω από τους επιβλητικούς και ιδανικούς για ασκητές γκρεμούς και βραχοσπηλιές των Αστερουσίων.
Επίπλέον, στη ρίζα ακριβώς της πλαγιάς υπάρχει πηγή με αρκετή ροή, που βοήθησε στην καλλιέργεια του μικρού κάμπου γύρω από το μοναστήρι.
Η μονή ήκμασε την εποχή που ο λόγιος Ιωσήφ Φιλάγρης διεύθυνε τη κοντινή μονή των Τριών Ιεραρχών στο Λουσούδι. Το μοναστήρι λειτούργησε σε όλο το διάστημα της Ενετοκρατίας, ενώ κατά την Τουρκοκρατία απογυμνώθηκε από τα περιουσιακά του στοιχεία. Κατά τον 19ο αιώνα οι κάτοικοι των Παρανύμφων και του Πλατανιά ενίσχυσαν οικονομικά τη μονή, η οποία όμως παρήκμασε κι εγκαταλείφθηκε.
Ο ναός είναι μονόκλιτη βασιλική με εγκάρσιο κλίτος. Το θύρωμα είναι από λαξευτό πωρόλιθο της Ενετοκρατίας. Στα νότια του μοναστηριού, στη θέση της σημερινής αποθήκης, υπήρχε το κελί του μοναχού. Στο εσωτερικό του ναού σώζονται ίχνη τοιχογραφιών. Στην αυλή φαίνονται ερείπια από τα κελιά των μοναχών, που είναι προσαρτημένα στο κτίριο του ναού, καθώς και τάφοι.
Η περιοχή κατοικήθηκε από την αρχαιότητα, ευνοημένη προφανώς από την ύπαρξη της πηγής, όπως φαίνεται από τα διάσπαρτα ίχνη κεραμικών σε όλη την περιοχή. Επίσης στο χώρο διακρίνονται ίχνη πιθανότατα από κάποιο προϋπάρχον αρχαίο ιερό, που συλήθηκε από αρχαιοκάπηλους.
Ακριβώς κάτω από την εκκλησία ξεκινάει το απότομο φαράγγι Ποροφάραγγο, πάνω από το οποίο διέρχεται το εντυπωσιακό ορειβατικό μονοπάτι για τον οικισμό των Τριών Εκκλησιών. Στο μοναστήρι φτάνει κάποιος με χωματόδρομο από τους Παρανύμφους.
