Ιερό Κορυφής Γιούχτα
Ο Γιούχτας κατά την αρχαιότητα ήταν ιερό βουνό, κυρίως επειδή η όψη του από τα βορειοδυτικά θυμίζει έντονα ανθρώπινο πρόσωπο που κοιτάει στον ουρανό. Ακόμη και σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς για την ανθρωπόμορφη όψη του. Κατά το μύθο, εδώ βρισκόταν ο τάφος του Δία και μάλιστα το όνομα Γιούχτας αποτελεί παραφθορά του Λατινικού Jupiter (δηλαδή Δίας).
Οι Μινωίτες είχαν τον Γιούχτα σε ιδιαίτερη θέση, καθώς ήταν το πρώτο βουνό που έβλεπαν όταν πλησίαζαν με τα καράβια τους τις ακτές της Κρήτης. Εδώ έκτισαν δύο μινωικά Ιερά,, το ένα στο ψηλότερο σημείο του βουνού (Ψηλή Κορυφή) και το δεύτερο στην θέση Ανεμόσπηλια.
Το ιερό της Ψηλής Κορυφής του Γιούχτα αποτελεί το σημαντικότερο και μεγαλύτερο ιερό κορυφής της Κρήτης και ήταν άμεσα εξαρτημένο από την Κνωσό με στεγασμένους και υπαίθριους χώρους για διαμονή, αποθήκευση και πραγματοποίηση τελετουργιών. .
Εδώ είχε οικοδομηθεί αρχαίος ιερός οίκος 8Χ5μ με περίβολο που είχε κυκλώπειο τείχος, μέσα στο ιερό του οποίου ανακαλύφθηκαν λατρευτικά είδωλα ανδρών, γυναικών, ζώων, αναθηματικά μέλη, τράπεζες προσφορών, επιγραφές σε Γραμμική Α, χάλκινα κι ασημένια εδώλια, χάλκινοι πελέκεις, σφραγίδες και αντικείμενα από χρυσό. Ρόλο υποδοχής των αφιερωμάτων των πιστών είχε το φυσικό όρυγμα του ιερού στο βράχο του βουνού όπου εντοπίστηκαν πάρα πολλά από τα αρχαιολογικά ευρήματα
