Το μικρό Οροπέδιο του Νήσιμου ή Ονήσιμου βρίσκεται 55χλμ νοτιοανατολικά του Ηρακλείου, στην περιφέρεια του χωριού Τζερμιάδο του Οροπεδίου Λασιθίου και σε υψόμετρο 890μ. Το όνομα του το οφείλει στον Ονήσιμο, μαθητή του Αποστόλου Παύλου. Η πρόσβαση είναι αρκετά εύκολη, καθώς υπάρχει βατός ανηφορικός δρόμος μήκους 2.5χλμ από το Τζερμιάδο που οδηγεί μέσα στο Νήσιμο. Ο Νήσιμος δεν κατοικείται και το μόνο που θα συναντήσετε είναι κατσίκες κτηνοτρόφων από το Οροπεδιο Λασιθίου. Έχει πάρα πολύ γόνιμο έδαφος στο οποίο καλλιεργούνται σιτηρά και δημιουργεί εντυπωσιακή αντίθεση με τις εντελώς πετρώδεις και γυμνές γύρω πλαγιές.
Μέσα από το Νήσιμο διέρχεται ο δρόμος που οδηγεί στο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού, το οποίο στέκεται πάνω από το χωριό του Τζερμιάδο. Ένας άλλος δρόμος οδηγεί δυτικά, στο εκκλησάκι της Αγίας Αριάδνης που έκτισε η οικογένεια Σπανάκη από το Τζερμιάδο και αποτελεί το μοναδικό εκκλησάκι σε όλη την Ελλάδα αφιερωμένο σε αυτή την αγία (εορτάζει 18 Σεπτεμβρίου). Δίπλα από το εκκλησάκι ξεκινάει ένα ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί στον υστερομινωϊκό οικισμό Καρφί. Το Καρφί είναι ένα απόκρημνο ύψωμα που έχει απέραντη θέα στις βόρειες ακτές της Κρήτης και φαίνεται ότι αποτέλεσε σημαντική πόλη, λόγω της στρατηγικής θέσης του. Επίσης, από το Νήσιμο ξεκινάει μονοπάτι που ανηφορίζει στην κορυφή της Σελένας (1558μ) μέσω της τοποθεσίας Ζάρωμα (η σελήνη στο τοπικό γλωσσικό ιδίωμα από το «σελήνη» στα Δωρικά => σελάνα => σελένα).
Στην αρχή του μονοπατιού για το Καρφί συναντάμε την πηγή νερού του Αστοιβιδερού («αστοιβιδερος» είναι ο τόπος που έχει πολλές αστοιβίδες, τυπικός θάμνος των κρητικών φρυγανότοπων), από όπου έπαιρνε νερό όλο το οροπέδιο για πότισμα καλλιεργειών και ζώων. Το νερό του αστοιβιδερού θεωρείται από πολλούς σαν το πιο γευστικό όλης της περιφέρειας του Οροπεδίου Λασιθίου. Ο Ονήσιμος είναι διαφορετικός σε κάθε εποχή του χρόνου και αλλάζει εντελώς πρόσωπο. Το χειμώνα είναι σκεπασμένος με χιόνι, την άνοιξη γεμίζει με παπαρούνες και άλλα λουλούδια. Το ξερό καλοκαίρι παίρνει ένα γήινο καφέ χρώμα, ενώ το φθινόπωρο τα φύλλα από τα σφεντάμια που αλλάζουν χρώμα πριν πέσουν στη γη γεμίζουν με χρώματα τις γύρω πλαγιές.