Η Μονή του Αγιασμένου βρίσκεται 2χλμ βόρεια της Ιεράπετρας, κοντά στον κεντρικό δρόμο που συνδέει την πόλη με την Παχειά Άμμο. Ο ναός του μοναστηριού είναι αφιερωμένος στους Αγίους Πάντες και εδώ βρισκόταν στα τέλη του 19ου αιώνα η οικία του Επισκόπου Ιεράς και Σητείας. Σήμερα ο Αγιασμένος λειτουργεί ως γυναικείο προσκύνημα και οι Άγιοι Πάντες εορτάζουν την πρώτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή. Επίσης, εορτή τελείται και την Κυριακή του Θωμά, επέτειο των εγκαινίων του Ναού.
Η ιστορία του Αγιασμένου, αν και σύντομη, είναι πολύ έντονη. Το 1890 βρέθηκε εδώ τάφος με οστά αγνώστου έως σήμερα Αγίου, τα οποία ανέδιδαν ευωδία, και σήμερα φυλάσσονται κοντά στην είσοδο του μοναστηριού. Έτσι, ο τότε επίσκοπος Ιεράς και Σητείας μετέφερε την έδρα της επισκοπής σε αυτόν τον θαυματουργό χώρο, που ονομάστηκε Αγιασμένος, προς τιμήν του άγνωστου ασκητή. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι μαρτυρούνται πολλά θαύματα που συντελέσθηκαν στους πιστούς που προσέρχονταν να προσκυνήσουν.
Χρονολόγιο
-
1 Μαΐου 1890: Βρίσκεται στην περιοχή της μονής, τάφος με ευωδιαστά οστά αγνώστου, που θεωρείται θαυματουργός και άγιος.
Κυριακή Θωμά 1891: Εγκαινιάζεται ο Ναός των Αγίων Πάντων.
17 Ιανουαρίου 1891: Ο επίσκοπος Ιεράς και Σητείας Αμβρόσιος Σφακιανάκης μεταφέρει την έδρα της επισκοπής σε αυτό το σημείο.
1900: Ο Γεωργικός Σταθμός Ιεράπετρας εγκαθίστανται προσωρινά στον Αγιασμένο, ως το 1902.
1918: Η επισκοπική κατοικία μεταφέρεται στην Ιεράπετρα και ο χώρος του Αγιασμένου ενοικιάζεται στην Γεωργική Υπηρεσία. Το μοναστήρι ερημώνει και τα κτίρια καταρρέουν.
1990: Ξεκινάει η αναστήλωση του μοναστηριού. Ανακατασκευάζονται ο ναός, τα κελιά, η τράπεζα, το αρχονταρίκι και χώροι φιλοξενίας.
1994: Η μονή επαναλειτουργεί ως γυναικεία.