Οι Ελληνικές θάλασσες είναι πλούσιες σε μεγάλα θηλαστικά, γεγονός άγνωστο στους περισσότερους Έλληνες, παρόλο που αναφέρονται σε πάρα πολλά αρχαία κείμενα. Μάλιστα η στενή σχέση των Κρητικών με τα δελφίνια φαίνεται ήδη από τα Μινωϊκά χρόνια, μέσα από τις εξαιρετικές τοιχογραφίες δελφινιών που βρέθηκαν στην αίθουσα της Βασίλισσας, στην Κνωσό. Τα θαλάσσια θηλαστικά διαφέρουν από τα ψάρια, στο ότι δεν έχουν βράγχια για να αναπνέουν, αλλά πνεύμονες. Εκτός από τη διάσημη απειλούμενη Μεσογειακή φώκια που ζει σε όλες σχεδόν τις ακτές της χώρας, στα βαθειά νερά ζουν φάλαινες, φυσητήρες, δελφίνια και φώκαινες. Αυτά είναι είτε μόνιμοι κάτοικοι Μεσογείου, είτε περιστασιακοί επισκέπτες. Ειδικά η περιοχή νότια της Κρήτης, η Ελληνική Τάφρος, φιλοξενεί πολλά από αυτά τα θηλαστικά.
- 1
- 2
Μεσογειακή Φώκια 
Η μεσογειακή φώκια Μοναχός (επιστ. Monachus monachus) αποτελεί ένα από τα πιο απειλούμενα θηλαστικά του κόσμου, με λίγες εκατοντάδες εναπομείναντα άτομα. Το όνομα της προέρχεται από τις δίπλες που έχει στο λαιμό της που θυμίζει πτυχές σε ράσα μοναχού ή λόγω του ότι ζει μοναχικά.
Η φάλαινα φυσητήρας (επιστ. Physeter macrocephalus) αποτελεί ένα μοναδικό είδος θηλαστικού που απαντάται σε όλη τη γη. Ειδικά στη Μεσόγειο, τα περισσότερα άτομα του είδους, κάποιες εκατοντάδες, ζουν στα πολύ βαθειά νερά της νότιας Κρήτης (ανοιχτά της Σούγιας).
Το κοινό δελφίνι (επιστ. Delphinus delphis) κάποτε αποτελούσε το πιο κοινό είδος δελφινιού στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς πλέον απειλείται με εξαφάνιση. Μάλιστα το όνομα του δόθηκε από τον Αριστοτέλη, καθώς στην αρχαιότητα αφθονούσε. Ζει κυρίως στο Ιόνιο πέλαγος και συναντάται σπάνια στην Κρήτη.
Ο Ζιφιός (επιστ. Ziphius cavirostris) ή ραμφοφάλαινα είναι ένα μεγάλο κήτος, το οποίο απαντάται σχεδόν σε όλες τις θάλασσες του κόσμου. Έχουν παρατηρηθεί πολλές φορές ζιφιοί σε μέρη της Ελλάδας, με την Κρήτη να είναι ένα από αυτά. Ο ζιφιός έχει μήκος 5.5-7m και βάρος 3-6 τόνος. Το σώμα του είναι γεροδεμένο, με σκούρο καφέ ή γκρι χρώμα. Τρέφεται με κεφαλόποδα, κυρίως μεγάλα καλαμάρια και ζει σε θάλασσες με μεγάλα βάθη.
Το ρινοδέλφινο (επιστ. Tursiops truncates) ή υπερωόδες δελφίνι αποτελεί ένα κοινό είδος των ελληνικών θαλασσών, πολύ διαδεδομένο σε όλο τον κόσμο. Το συναντάμε συχνά κοντά στις ακτές της Κρήτης, ακόμη και πολύ κοντά στη στεριά, σχηματίζοντας ομάδες μέχρι και 100 ατόμων. Πολύ σπάνια θα το συναντήσουμε στα ανοιχτά ή στα πολύ βαθιά νερά.
Η πτεροφάλαινα (επιστ. Balaenoptera physalus) αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο θηλαστικό στον κόσμο, μετά την γαλάζια φάλαινα. Στην Ελλάδα υπάρχουν πτεροφάλαινες, μερικές από τις οποίες έχουν παρατηρηθεί στα βαθειά νερά της Νότιας Κρήτης. Ο πληθυσμός του είδους στα ελληνικά νερά δεν έχει εκτιμηθεί, ενώ στην Μεσόγειο υπολογίζεται στα 2000 άτομα.
Το ζωνοδέλφινο (επιστ. Stenella coeruleoalba) αποτελεί το πιο κοινό είδος δελφινιού των ελληνικών θαλασσών. Παρατηρείται συνήθως μακριά από τις ακτές στο ανοιχτό Αιγαίο και το Ιόνιο, νότια από την Κρήτη αλλά και κοντά σε αυτές όταν τα νερά είναι πολύ βαθιά. Ζει σε κοπάδια 50-100 ατόμων και συχνά παρατηρείται μαζί με άλλα δελφίνια όπως το Κοινό δελφίνι και το Σταχτοδέλφινο.
Το σταχτοδέλφινο (επιστ. Grampus griseus) είναι ένα μεγαλόσωμο είδος δελφινιού που ζει σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου. Το είδος αυτό έχει σχετικά μικρούς πληθυσμούς σε όλες τις ελληνικές θάλασσες, ανάμεσα τους και οι θάλασσες της Κρήτης (κυρίως της βόρειας Κρήτης).
- 1
- 2
