Κοντά στον οικισμό Μονή Σελίνου συναντάμε ένα πολύ μυστηριώδες μνημείο, μοναδικό στην Κρήτη. Πρόκειται για μια μικρή κωνοειδή πυραμίδα με περίμετρο 16μ και ύψος 4,60μ., η οποία είναι λαξευτή. Μέσα της υπάρχει λαξευμένο δωμάτιο διαστάσεων 2,20μ x 2,10μ και ύψους 1,40μ.
Η παραλία έχει κυρίως βράχια και βότσαλα, ενώ τριγύρω υπάρχουν πολλά πεύκα. Ο Άγιος Αντώνιος ενδείκνυται για μάσκα, για ψάρεμα, για γυμνισμό και κατασκήνωση. Δεν υπάρχουν καθόλου υποδομές στην ευρύτερη περιοχή, μόνο ήλιος. πεύκα και θάλασσα.
Το σπήλαιο του Κύκλωπα Πολύφημου βρίσκεται ανάμεσα στη Σούγια και στο Κουστογέρακο. Η σπηλιά δεν έχει ενδιαφέρον διάκοσμο, εκτός από ένα μαρμάρινο σχηματισμό που θυμίζει θρόνο. Η είσοδος χωρίζεται στα δύο από μεγάλο βράχο, όπως αυτή που έβαλε ο Οδυσσέας στη σπηλιά του ανθρωποφάγου μονόφθαλμου Πολύφημου. Αμέσως μετά τον τύφλωσε και συνέχισε το ταξίδι στην Ιθάκη.
Η Έλυρος αποτέλεσε τη σημαντικότερη πόλη της νοτιοδυτικής Κρήτης κατά τη Δωρική και Ελληνορωμαϊκή Περίοδο. Ερείπια της σώζονται 500m από το σημερινό χωριό Ροδοβάνι, στο ύψωμα Κεφάλα με την πανοραμική θέα στη θάλασσα. Λιμάνια της πόλης ήταν η σημερινή Σούγια και η κοντινή Λισσός.
Το φαράγγι της Φυγούς είναι μικρό αλλά πανέμορφο και βρίσκεται κοντά στη Σούγια.Αποτελεί παραφάραγγο του φαραγγιού της Αγίας Ειρήνης. Από το στενό αυτό πέρασμα διέφευγαν οι αντάρτες προς στα Σφακιά, εξ ου και το όνομα Φυγού.
Ξεκινώντας από τη Σούγια, εκτός από το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης, μπορούμε να επιλέξουμε μια εναλλακτική διαδρομή η οποία διέρχεται μέσα από το όμορφο οικισμό Κουστογέρακο. Στη συνέχεια, από χωματόδρομο και μονοπάτι συνεχίζουμε και διασχίζουμε το πευκοδάσος στο Όλισμα και καταλήγουμε στο νοτιοδυτικό πέρασμα του Ομαλού, το Σεληνιώτικο Γύρο.
Ο Άγιος Κήρυκος ή Άη Κήρκος (Κύρκος) βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο της Λισσού. Είναι μικρός μονόχωρος ναός που έχει κτιστεί στη θέση Παλαιοχριστιανικής Βασιλικής, όπως και ο κοντινός ναός της Παναγιάς, και δίνει το όνομα του σε όλη την κοιλάδα. Είναι καμαροσκέπαστος Βυζαντινός ναός με μισοκατεστραμμένες τοιχογραφίες, από τις οποίες έχουν διασωθεί οι χρονολογίες 1436, 1437 και 1439.
Βόρεια του οικισμού της Σούγιας σώζεται ο ναός της Αγίας Ειρήνης στον αρχιτεκτονικό τύπο του μονόχωρου με τρούλο, στον οποίο προστέθηκε σε δεύτερη φάση καμαροσκέπαστος νάρθηκας που σώζεται σε μια όψιμη ανακατασκευή του θόλου του. Ο αρχικός ναός χρονολογείται στον 13ο αιώνα και τα αρχιτεκτονικά του χαρακτηριστικά συνδέονται με την παράδοση της Ελλαδικής Σχολής