Στην ξηροθερμική Ανατολική Κρήτη τα περισσότερα φαράγγια είναι συνήθως ξηρά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, χωρίς ωστόσο να λείπουν μερικές καταπράσινες οάσεις, όπως το φαράγγι του Ρίχτη. Το όρος Δίκτη έχει μερικά εντυπωσιακά φαράγγια, με πιο γνωστά της Σαρακίνας κοντά στους Μύθους Ιεράπετρας, της Κριτσάς, του Αδριανού, της Καλαμαύκας και του Χαυγά στο Οροπέδιο Λασιθίου. Εξίσου εντυπωσιακά φαράγγια, περιτριγυρισμένα κυρίως από πεύκα, βρίσκονται στο όρος Θρυπτή. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν τα φαράγγια των Πεύκων, του Ορεινού, των Αχλιών και του Μυλωνά. Στην περιοχή γύρω από τη Ζάκρο, κυριαρχεί το απόκοσμο φαράγγι των Νεκρών, που παίρνει το όνομά του από τους μινωικούς τάφους που βρέθηκαν στις σπηλιές των τοιχωμάτων του, ενώ κοντά, υπάρχουν κι άλλα ξηρά φαράγγια όπως το Κατσουνάκι, του Λαμνωνίου, της Αγίας Ειρήνης και των Περβολακίων. Λιγότερο γνωστά φαράγγια για εύκολη πεζοπορία υπάρχουν και στο ορεινό Μιραμπέλο, όπως του Κουρούκουλου, του Χαυγά πάνω από την Πλάκα και της Σκοτεινής. Στο Λασίθι επίσης υπάρχει το επιβλητικό τεχνικό φαράγγι του Χα, ο "βασιλιάς" των φαραγγιών της Κρήτης.
Το μεγάλο φαράγγι του Μαζά ξεκινάει από το χωριό Καρύδι, στην πορεία ενώνεται με ένα μικρότερο φαράγγι που ξεκινάει από το Βρυσίδι και καταλήγει λίγο μετά τους Αδραβάστους. Έχει μεγάλο μήκος και εντυπωσιακές γεωμορφές στο εσωτερικό του, όμως η διαδρομή είναι μόνο για έμπειρους στη διέλευση φαραγγιών. Στο παρελθόν αποτελούσε βασική οδική διαδρομή ανάμεσα στους διάφορους οικισμούς.
Μικρό φαράγγι που ξεκινάει από το το χωριό Σκινιάς του Άνω Μιραμπέλου και καταλήγει μετά από μια φιδογυριστή διαδρομή στην παραλία Αυλάκι στα Βλυχάδια. Είναι γενικά ξηρό με χαμηλή βλάστηση, ενώ η πορεία μέσα σε αυτό δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητική.
Το παντελώς άγνωστο φαράγγι Κουρούκουλος ξεκινάει από το σχεδόν ερειπωμένο (3 κάτοικοι) χωριό Αγαλιανό στην επαρχία Μεραμπέλου Λασιθίου. Από το χωριό και ακολουθώντας παλιό μονοπάτι μπαίνουμε στην κοίτη η οποία είναι βατή για πεζοπορία σε όλο της το μήκος.
Το Φαράγγι Μπουφάνη, Παρσά ή Γυπαετών σχηματίζεται νοτιοανατολικά του Σελάκανου και τερματίζει ανάμεσα στα χωριά Χριστός και Μεταξοχώρι της επαρχίας Βιάννου. Η πεζοπορία γίνεται συνήθως από το παλιό μονοπάτι που ενώνει το Σελάκανο με το Μεταξοχώρι και διέρχεται ψηλά και παράλληλα με την κοίτη του σε μικρό τμήμα του.
Το Φαράγγι του Χαρκωματά βρίσκεται κοντά στο Χαμέζι Σητείας και ξεκινάει από την περιοχή που ανηφορίζει ο χωματόδρομος για το ναό του Προφήτη Ηλία και το φρούριο στο Λιόπετρο. Η βλάστηση μέσα στο φαράγγι είναι χαμηλή και προκαλούν εντύπωση οι γεωλογικοί σχηματισμοί από πλακώδεις ασβεστόλιθο.
Το μικρό φαράγγι του Πετεινού ή Φαράγγι Ανάβρυτα σχηματίζεται βορειοδυτικά του χωριού Λιθίνες της επαρχίας Σητείας. Είναι τεχνικό, δηλαδή η διάσχισή του απαιτεί τη χρήση εξοπλισμού canyoning, καθώς στην πορεία του σχηματίζει περίπου 12 καταρράκτες.
Τεχνικό φαράγγι που ξεκινάει κοντά στο χωριό Μινό το οποίο στην έξοδό του ενώνεται με τον ποταμό που διέρχεται μέσα από το φαράγγι της Σαρακίνας. Η μεγαλύτερη κατάβαση έχει ύψος 35 μέτρα.
Το Κάτω Φαράγγι βρίσκεται στην περιφέρεια του χωριού Μύθοι της επαρχίας Ιεράπετρας. Είναι το τελευταίο βραχώδες τμήμα του ρέματος που διατρέχει τον ποταμό Μύρτο ή Κρυοπόταμο.