Στο χαμηλότερο σημείο του ερειπωμένου σήμερα οικισμού Κολοκάσια Σφακίων στο ναό της Παναγίας σχηματίζεται δειλά δειλά ένα ρέμα. Το ρέμα αυτό μαζεύει τα νερά όλης της μικρής λαγκαδιάς του χωριού. Αφού περάσει τον ελαιώνα του χωριού μετατρέπεται σε ένα μικρό αλλά άγριο φαράγγι που ονομάζεται Ρέχτας ή Ρέκτας. Το όνομά του σημαίνει στο τοπικό γλωσσικό ιδίωμα καταρράκτης. Λίγα μέτρα από το ξεκίνημά του το φαράγγι δημιουργεί όντως ένα εντυπωσιακό καταρράκτη 20 περίπου μέτρων που δίνει το όνομά του στην περιοχή.
Ανάμεσα στον οικισμό του Τσίγκουνα και των Πλατειών Περαμάτων σχηματίζονται αρκετές παραλίες με το χαρακτηριστικό μαύρο βοτσαλάκι της νότιας Κρήτης. Μια από τις πλέον άγνωστες είναι η μεγάλη παραλία του Αγίου Ονουφρίου, σε μια απόμερη τοποθεσία με πολλά θερμοκήπια να κρέμονται σχεδόν από τους γκρεμούς.
Η γραμμωτή νεροχελώνα (επιστ. Mauremys rivulata) είναι ένα κοινό είδος χερσαίας χελώνας που απαντάται και στο νησί της Κρήτης, σε όλους τους υγρότοπους του νησιού που βρίσκονται έως και τα 800m υψόμετρο. Είναι γνωστή κι ως ποταμοχελώνα, γραμμωτόλαιμη νεροχελώνα και μαυροχελώνα.
Ο Χώνος Σιτάνου είναι σπήλαιο - καταβόθρα στην περιοχή της Σιτάνου, όπου υπάρχουν γενικά πολλά σπήλαια. Το συνολικό μήκος των διαδρομών του είναι 400m και το βάθος του 94μ.
Στο όμορφο δάσος του Σελάκανου σχηματίζονται το χειμώνα ρέματα τα οποία μεταφέρουν τα νερά της Δίκτης στα χαμηλότερα υψόμετρα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ένα ρέμα που ενώνει το Καθαρό με το Σελάκανο, βόρεια από τα Μαθοκοτσανά, καθώς στην πορεία του σχηματίζει ένα όμορφο καταρράκτη 7 μέτρων.
Ο Γαζανός Ποταμός συγκεντρώνει τα νερά από τις ανατολικές πλαγιές του Ψηλορείτη και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σε ροή ποταμούς της Κρήτης. Αρχικά συγκεντρώνει τα νερά από τις περιοχές των Ασιτών και του Κρουσώνα και στη συνέχεια ενώνεται με το Γωνιανό ρέμα.
Η Ελιά της Μαθαίνας έχει χαρακτηριστεί ως μνημειακή από το Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης λόγω του σχήματος και του ανάγλυφου κορμού της, που με τον διπλανό της βράχο σχηματίζει μεγάλη σπηλαίωση.