Ο Κούλες στο Νιο Χωριό βρίσκεται στο κέντρο της επαρχίας Αποκόρωνα, περίπου 25km νοτιοανατολικά της πόλης των Χανίων και νοτιοανατολικά του χωριού Νιο Χωριό. Στο λόφο που βρίσκεται ο Κούλες οδηγεί δρόμος που ξεκινάει από το Νιο Χωριό. Το φρούριο δε σώζεται σε καλή κατάσταση, με μερικούς μόνο τοίχους να μνημονεύουν το ένδοξο παρελθόν του.
Η Δημοτική Πινακοθήκη στεγάζεται σε ένα τυπικό εμπορικό βιομηχανικό κτίριο νεοκλασικής Ελληνικής αρχιτεκτονικής στα τέλη του 19ου και αρχές 20ου αιώνα στην οδό Χάληδων που οδηγεί στο ενετικό λιμάνι, κοντά στο Αρχαιολογικό Μουσείο.
Ψηλά πάνω από το χωριό Μύρθιος Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου υψώνεται η κορφή Κυριμιανού με υψόμετρο 805 μέτρα. Πρόκειται για ένα τόπο εξαιρετικά τραχύ και απότομο χωρίς ιδιαίτερη βλάστηση εκτός από κάποια αιωνόβια κυπαρίσσια που έχουν μείνει εκεί στο πείσμα των αιώνων να θυμίζουν ότι όλη ο οροσειρά που καλύπτει τη λαγκαδιά του Άγίου Βασιλείου αποτελεί τη γεωλογική συνέχεια των Λευκών Όρεων.
Οι Βουκολιές βρίσκονται στο 27ο χιλιόμετρο της οδού Χανιά – Κάντανος – Παλαιόχωρα. Ήταν Τουρκοχώρι και το 1866 οι Τούρκοι, για να εδραιώσουν τη θέση, έκτισαν ισχυρό πύργο νοτιοδυτικά του χωριού και σε απόσταση μισό περίπου χιλιόμετρο από αυτό.
.Στο Βατόλακκο δημιουργήθηκε και διαρκώς εμπλουτίζεται μια λαογραφική συλλογή με δεκάδες αντικείμενα. Το Μουσείο Ελιάς και Λαδιού «Φάμπρικα Δερμιτζάκη» στεγάζεται σε ένα ελαιουργείου του 18ου αιώνα, το οποίο σύμφωνα με τους ειδικούς είναι σύγχρονο της Μονής Αρκαδίου
Κοντά στις κατάφυτες Πηγές της άνω Ζάκρου μπορούμε να επισκεφτούμε το μουσείο Νερού και Υδροκίνησης, το οποίο στεγάζεται σε τρεις αναστηλωμένους νερόμυλους από το 2007. Είναι χαρακτηριστικό ότι ολόκληρη η περιοχή ως τις αρχές του 20ου αιώνα εξαρτιόταν από τη Ζάκρο, καθώς εδώ υπήρχαν 11 νερόμυλοι.
Ο σημαντικότερος από τους πολλούς τάφους που έχουν βρεθεί στην ευρύτερη περιοχή του Αποδούλου είναι ο θολωτός τάφος βρίσκεται στη θέση Σοποτάκια με είσοδο-δρόμο μήκους 7 μέτρων και θάλαμο με διάμετρο 3,1μ.. Εντός του τάφου βρέθηκαν τρεις λάρνακες (1380-1200 π.Χ.).
Η κρήνη νερού των Μοθιανών είναι από τις πιο όμορφες ολόκληρης της Κρήτης και βρίσκεται στο σημείο όπου αναβλύζει μια μικρή πηγή νερού η οποία ήτανε και η βασική πηγή ύδρευσης του οικισμού. Η πολύ όμορφη πέτρινη βρύση είναι χτισμένη με ντόπια πέτρα και φέρει χαραγμένη χρονολογία στην μπροστινή της πλευρά 1882.