Διονυσάδες Νήσοι
Οι Νήσοι Διονυσάδες είναι μικρό σύμπλεγμα τεσσάρων νησίδων στα βόρεια του κόλπου της Σητείας, σε απόσταση 9 μιλίων από την πόλη της Σητείας. Οι δυο, Γιανυσάδα (νότια) και Δραγονάδα (αμέσως βόρεια της Γιανυσάδας) είναι οι μεγαλύτερες και διαθέτουν χαμηλή βλάστηση, κυρίως με σκίνους και οι άλλες δυο, Παξιμάδα και Παξιμαδάκι είναι μικρές βραχονησίδες στα βόρεια.
Σύμφωνα με τη μυθολογία τα νησιά δημιούργησε ο θεός Διόνυσος, που λατρευόταν εκεί και από αυτόν πήραν και το όνομα τους. Στα αρχαία χρόνια ανήκαν στην κατοχή της Ιτάνου. Στη Δραγονάδα, το νησί με την μεγαλύτερη βλάστηση, φαίνονται ίχνη αρχαίας κατοίκησης και έχουν βρεθεί επιτύμβιες πλάκες των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Στο ίδιο νησί στα ανατολικά του υπάρχει σπήλαιο και στα συτικά του αναδύονται από τη θάλασσα σε σχηματισμό συστάδας θαυμάσιες φυσικές «κολώνες» από βράχο. Υπάρχει επίσης το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου, μικρό σπίτι με «σαρνίτσι» (στέρνα) και στοιχειώδες λιμανάκι με όμορφη παραλία. Τη δεκαετία του 1990, απαγορεύτηκε η βοσκή, αναδείχθηκε η βλάστηση και πολλαπλασιάστηκαν οι λαγοί, που υπήρχαν ανέκαθεν στο νησί. Στις Διονυσάδες βρίσκουν καταφύγιο οι ψαράδες ενώ τις επισκέπτονται συχνά φυσιολάτρες και κυνηγοί.
Στις βραχονησίδες Παξιμάδα και Παξιμαδάκι βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες αποικία στο κόσμο του γερακιού της Ελεονόρας (Falco eleonorae) που είναι γνωστό και ως μακροπετρίτης ή βαρβάκι. Εδώ φωλιάζουν περί τα 300 ζεύγη γερακιών, που το χειμώνα μεταναστεύουν προς τη Μαδαγασκάρη. Τα μελετούν ορνιθολόγοι από το 1963. Χάρις στην ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του κοινού και τα μέτρα προστασίας ο πληθυσμός παραμένει σταθερός, απαιτείται όμως επαγρύπνηση και προσοχή ιδίως από τους κυνηγούς και τους ψαράδες, που άθελα τους συχνά προκαλούν καταστροφές στα πουλιά και τις φωλιές τους.
