Ο Ναός της Αγίας Αικατερίνης στη συνοικία της Σπλάντζιας βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τον Άγιο Νικόλαο των Δομινικανών. Είναι δίκλιτος με ενιαία πρόσοψη που καταλήγει σε αέτωμα. Στο κέντρο της υπάρχει η βάση δίλοβου καμπαναριού. Η πρόσοψη είναι διαμορφωμένη με τη χρήση πεσσών και λαξευτών γείσων και τα θυρώματα επιστέφονται από γοτθίζοντα ανακουφιστικά τόξα. Στις πλάγιες όψεις έχει ανά ένα οξυκόρυφο παράθυρο.
Εσωτερικά, οι κάθετες επιφάνειες των τοίχων χωρίζονται από τις καμάρες με γείσο. Τα κλίτη χωρίζονται από δυο τόξα που πατούν σε λαξευτούς πεσσούς στον κυρίως ναό και ένα στενό άνοιγμα στο ιερό. Η αρχιτεκτονική του ναού έχει μεταβατικό χαρακτήρα από τις υστερογοτθικές μορφές στο ρεύμα του Μανιερισμού, γεγονός που μας οδηγεί στη χρονολόγηση του, τοποθετείται στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα. Σε σύγκριση με του υπόλοιπους ορθόδοξους ναούς των Χανίων, εδώ εντοπίζεται η αποδοχή του αρχιτεκτονικού διακόσμου, ο οποίος κυριαρχεί στους καθολικούς ναούς. Στα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας χρησιμοποιήθηκε ως φούρνος και μέχρι πρόσφατα ως μηχανουργείο.
Οι κάτοικοι της περιοχής πάντως συνέχισαν να λατρεύουν εκεί την Αγία Αικατερίνη, στο όνομα της οποίας θεωρούσαν ότι ήταν αφιερωμένος ο ναός. Τελευταία, απαλλοτριώθηκε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία αποκαταστάθηκε και παραδόθηκε και πάλι στη λατρεία στο όνομα της Αγίας Αικατερίνης και του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη. Τα αρχιτεκτονικά στοιχεία του ανάγουν την χρονολόγησή του στον 16ο αιώνα.
Πηγή: Δήμος Χανίων