Η Παναγία Βιγλιώτισσα είναι πρώην μοναστήρι στη θέση Βιγλί εντός της περιφέρειας της Βουλισμένης. Το μοναστήρι λειτουργούσε από το 1594 έως τον 18ο αιώνα, αλλά σήμερα τα κτίριά του έχουν καταστραφεί εντελώς, εκτός από το καθολικό και μια δεξαμενή. Ο περιβάλλον χώρος έχει διαμορφωθεί σε ένα όμορφο παρκάκι, όπου έχει τοποθετηθεί μνημείο για τη Μητέρα.
Το σταυρεπίστεγο αναστηλωμένο καθολικό της μονής είναι αφιερωμένο στο Γενέσιο της Θεοτόκου (εορτάζει 8 Σεπτεμβρίου) και χρονολογείται περίπου στο 1300, όταν ίσως λειτουργούσε απλώς ως ναός. Στην είσοδο υπάρχει ημερομηνία 1605 που αναφέρεται σε επισκευή του ναού από τη μοναχή Μαγδαληνή Στριανοπούλα. Εξωτερικά έφερε διακοσμητικά στρογγυκά πινάκια, ενώ ιδιαίτερο είναι το οριζόντιο μακρόστενο πλινθόκτιστο άνοιγμα που δημιουργείται έξω από το χώρο του ιερού.
Το εσωτερικό του φέρει αποσπασματικά τοιχογραφίες του 14ου αιώνα και αποδίδεται στον αγιογράφο του δεύτερου κλίτους του ναού της Παναγίας Κεράς στην Κριτσά και του Αγίου Γεωργίου Καβουσιώτη. Το εικονογραφικό πρόγραμμα περιλαμβάνει σκηνές από τον ευαγγελικό κύκλο, με έμφαση στα Πάθη του Ιησού, και από το βίο της Παναγίας.