Η επαρχία Πεδιάδος αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα θρησκευτικά πάρκα της Κρήτης, με κατάγραφους ναούς και γραφικά ξωμονάστηρα διάσπαρτα σε όλη της την έκταση. Εξέχουσα θέση σε αριθμό και αισθητική μνημείων έχει η περιοχή της σημερινής Επισκοπής, η οποία αποτέλεσε επισκοπική έδρα.
Ναός Αγίας Αναστασίας στη Γάλιπε 
Στο μικρό και γραφικό χωριό Γάλυπε Πεδιάδος Ηρακλείου (ή Γάλιπε σε άλλες επιγραφές) συναντάμε την πολύ αξιόλογη εκκλησία της κοιμήσεως της Θεοτόκου. Η εκκλησία της Γαλυπιανής Παναγίας γιορτάζει στις 15 Αυγούστου και είναι μια καλή ευκαιρία να μπει κάποιος στο εσωτερικό του ναού που την ημέρα εκείνη είναι ανοικτός ενώ τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου είναι κλειδωμένος για την καλύτερη προστασία του.
Ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου Πεζέτη (εορτ. 29 Αυγούστου) αποτελούσε καθολικό μικρής μονής στην τοποθεσία Ξεβίγλι, όπως μαρτυρούν ίχνη από τα κτίρια των μοναχών. Ήταν μετόχι της μονής Αγίου Ιωάννη Θεολόγου στην Ανώπολη. Ο ναός φέρει τοιχογραφίες δύο φάσεων, του 12ου και του 14ου αιώνα, από τις σπουδαιότερες στην Κρήτη.
Κοντά στη Γαλίφα Πεδιάδος σώζεται ο δίκλιτος ναός της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Παντελεήμονος. Ο ναός που χρονολογείται στον 13ο αιώνα φέρει εξαιρετικές τοιχογραφίες επαρχιώτη ζωγράφου σε πολύ καλή κατάσταση.
Η Αγία Τριάδα βρίσκεται ανατολικά του χωριού Χοχλακιές και κοντά στη Γαλίφα Πεδιάδος. Ο ναός υπήρξε καθολικό μικρού μοναστηριού, το οποίο λειτούργησε κι ως μετόχι της μονής Αγκαράθου. Επιγραφή μαρτυράει ότι το καθολικό ανακαινίστηκε το 1602, γεγονός που επιβεβαιώνει την παλαιότητά του. Ο ναός δεν σώζει τοιχογραφικό διάκοσμο, αλλά εντυπωσιάζει με το μέγεθός του.
Πάνω στο δρόμο που ενώνει τη Γαλίφα με την Επισκοπή Πεδιάδος συναντάμε τον μικρό μονόχωρο καμαροσκέπαστο ναό που είναι αφιερωμένος στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Ο ναός χρονολογείται στον 14ο αιώνα και εσωτερικά φέρει τοιχογραφίες σε κακή κατάσταση.
Ο Άγιος Δημήτριος στη Γαλίφα υπήρξε μοναστήρι κατά την Ενετοκρατία, όπως μαρτυρούν ακόμη και σήμερα τα διάσπαρτα ίχνη κελιών τριγύρω του. Εντύπωση προκαλεί το θύρωμα με την ανάγλυφη αναπαράσταση του έφιππου Αγίου Δημητρίου. Το μοναστήρι υπήρξε μετόχι της μονής Αγκαράθου.
Το τέλος του 19ου αιώνα ο μοναχός Γέωργιος Κωσταντουλάκης, γνωστός κι ως Μωυσής, κατέφυγε σε μια απόμερη τοποθεσία κοντά στο χωριό Βορρού, όπου ασκήτευσε μέσα σε μικρό σπήλαιο. Με τον καιρό διαμόρφωσε το χώρο, κτίζοντας το ναό της Αγίας Κυριακής, ένα κελί και βοηθητικούς χώρους.
Η ευρύτερη περιοχή του Βοριτσίου Πεδιάδος υπήρξε καταφύγιο ασκητών κυρίως κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας. Ένα από τα πιο σημαντικά μοναστήρια ήταν του Αγίου Γεωργίου Καβού, που ήταν κτισμένο σε τοποθεσία με πανοραμική θέα. Από το μοναστήρι σήμερα διακρίνονται τα ερείπια των κελιών, ενώ σώζεται σε καλή κατάσταση το καθολικό του, το οποίο φέρει ένα κλίτος που τέμνεται από ένα εγκάρσιο.
