Στο άνυδρο και άγονο Πάνω Μεραμπέλο που αποτελεί ένα μεγάλο τμήμα του νομού Λασιθίου, η έλλειψη νερού, ιδιαίτερα τα παλαιότερα χρόνια, ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα στην προσπάθεια για επιβίωση. Η παντελής έλλειψη πηγαίων νερών ανάγκασε τους ανθρώπους να στραφούν στο βρόχινο νερό του χειμώνα, η αποθήκευση του οποίου ήταν μονόδρομος για την επιβίωση τη δική τους, αλλά και των ζώων τους. Έτσι σε κάθε χωριό φτιάχτηκαν στερνίτσια που μάζευαν το νερό της βροχής αλλά και πολλά μεγάλα ανοικτά πηγάδια. Σε κάποιες περιπτώσεις κυρίως σε μικρά οροπέδια, πόγλες όπως λέγονται ανοίχτηκαν ολόκληρες δεξαμενές που είχανε μέγεθος μικρής λίμνης.
Η μεγαλύτερη από τις λίμνες αυτές σήμερα τη συναντάμε στο χωριό Δωριές και φέρει από τους ντόπιους το όνομα Λίμνη. Η Λίμνη στις Δωριές είναι μια τεράστια φυσική δεξαμενή που συγκεντρώνει τα βρόχινα νερά του μικρού οροπεδίου που βρίσκεται χτισμένο το χωριό. Έχει σχήμα ορθογώνιο και έχει νερό όλο το χρόνο. Γύρω από τη Λίμνη υπάρχουν καλλιέργειες που έπαιρναν νερό από αυτήν. Το νερό της επίσης χρησίμευε στο πότισμα των ζώων αλλά ποτέ των ανθρώπων επειδή είναι ανοικτή και το νερό της δεν διατηρείται καθαρό. Το νερό που έπιναν οι άνθρωποι προερχότανε μονάχα από μικρά σκεπασμένα πηγάδια και στερνίτσια. Η Λίμνη βρίσκεται στο κέντρο του χωριού Δωριές και αποτελεί σήμερα ένα από τα αξιοθέατα του χωριού μαζί με τα 8 μοναστήρια της περιοχής. Η ύπαρξη του νερού έχει μετατρέψει την περιοχή σε ένα μικρό βιότοπο για πουλιά και πολύ συχνά ο επισκέπτης μέσα στο νερό της θα δει να κολυμπούν πάπιες αλλά και άλλα πουλιά.
Κείμενο - Φωτογραφίες Χριστόφορος Χειλαδάκης