Η έρημη Μονή Βαρσαμόνερου βρίσκεται περίπου 53km νοτιοδυτικά του Ηρακλείου, στις νότιες υπερώιες του Ψηλορείτη. Ήταν κτισμένη σε μια πανοραμική περιοχή κοντά στα Βορίζια, με απεριόριστη θέα στην πεδιάδα της Μεσαράς.
Η κόκκινη τουλίπα της Κρήτης (Tulipa doerfleri) είναι ενδημικό είδος τουλίπας που φύεται σχεδόν αποκλειστικά στο μικρό οροπέδιο του Γιούς Κάμπου, στο Αμάρι Ρεθύμνου. Την άνοιξη το μικρό αυτό οροπέδιο καλύπτεται από ένα κατακόκκινο χαλί από τουλίπες.
Στην είσοδο του λιμανιού των Χανίων βρίσκεται το Φρούριο Φιρκά όπου την 1η Δεκεμβρίου 1913 υψώθηκε η Ελληνική σημαία επισφραγίζοντας την Ένωση της Κρήτης με τη μητέρα Ελλάδα.
To μέγαρο Λιοπυράκη αποτελεί αναμφισβήτητα το κορυφαίο δείγμα του ρομαντικού νεοκλασικισμού στο Ηράκλειο. Έργο του αρχιτέκτονα Δημήτρη Κυριακού, άρχισε να κτίζεται στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα. Υπήρξε ένα από τα μεγαλοπρεπή μέγαρα που κατασκευάσθηκαν την πρώτη εικοσαετία στον σημαντικότερο οδικό άξονα της πόλης, τη λεωφόρο Μαρτύρων 25ης Αυγούστου.
Το πατρικό του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Χαλέπα Χανίων αποτέλεσε τη στέγη της ζωής του επί 30 και πλέον χρόνια, από το 1880 μέχρι το 1910 και αργότερα κατά διαστήματα από το 1927 μέχρι το 1935.
Η αρχαία Δρήρος ήταν κτισμένη στο όρος Καδηστός, δίπλα στο σημερινό ναό του Αγίου Αντωνίου, 2km βορειοανατολικά από τη σημερινή Νεάπολη. Η πόλη κατοικούνταν από Ετεοκρήτες, αλλά και Δωριείς που έφτασαν το 1100πΧ, και ήκμασε την Κλασσική - Ελληνιστική Περίοδο.
Το φαράγγι της Φυγούς είναι μικρό αλλά πανέμορφο και βρίσκεται κοντά στη Σούγια.Αποτελεί παραφάραγγο του φαραγγιού της Αγίας Ειρήνης. Από το στενό αυτό πέρασμα διέφευγαν οι αντάρτες προς στα Σφακιά, εξ ου και το όνομα Φυγού.
Ο Άγιος Γεώργιος των Δωριανών ήταν τρίκλιτη, σχετικά μικρών διαστάσεων, εκκλησία. Κτίστηκε στη Β΄ Βυζαντινή περίοδο και παραχωρήθηκε στους Αρμένιους, οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί εκείνη την περίοδο, ίσως από τον Νικηφόρο Φωκά, στην πόλη του Ηρακλείου.