Κρήτη

Τεχνικό φαράγγι των Αστερουσίων με βόρειο προσανατολισμό στην περιοχή νοτιοδυτικά του χωριού Φουρνοφάραγγο που ξεκινάει από την τοποθεσία Καλόλαγκο. Αποτελεί ένα από τα πέντα παράλληλα τεχνικά φαράγγια της περιοχής (Παστρικός, Λιχνιστής, Καλάλαγκα, Δοξασμένος, Ριζόσκαλο). Το φαράγγι έχει 14 καταβάσεις με τη μεγαλύτερη κατάβαση να έχει ύψος 30 μέτρα.

Το κρητικό παραδοσιακό ψωμί, όπως και το παξιμάδι αντίστοιχα, αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της κρητικής κουλτούρας. Τα πρώτα δείγματα ενός απλού κρίθινου ψωμιού προέρχονται από την αρχαιότητα και τα συναντάμε στα Μινωικά ευρήματα. Αρκετοί παραδοσιακοί τρόποι παρασκευής και ψησίματος αναπαράγονται έως και στις μέρες μας, αποτελώντας ένα κομμάτι σχεδόν μυστικισμού (επτάζυμο).

Τεχνικό φαράγγι που ξεκινάει κοντά στο χωριό Μινό το οποίο στην έξοδό του ενώνεται με τον ποταμό που διέρχεται μέσα από το φαράγγι της Σαρακίνας. Η μεγαλύτερη κατάβαση έχει ύψος 35 μέτρα.

Ιδιαίτερος και χαρακτηριστικός μεζές της Κρήτης είναι τα σαλιγκάρια ή αλλιώς οι χοχλιοί. Ψήνονται με διάφορους τρόπους, με χόντρο , γιαχνί με πατάτες και κολοκύθια, τηγανητοί ή μπουμπουριστοί.

Οι Κρητικοί κατανάλωναν περισσότερο αρνί και κατσίκι και λιγότερο μοσχαρίσιο και χοιρινό κρέας. Η φύση της κτηνοτροφικής δραστηριότητας και το γεωφυσικό ανάγλυφο του νησιού ευνοούσε την εκτροφή μικρών ζώων, που βοσκούσαν κυρίως στους ορεινούς του όγκους. Η παραδοσιακή κτηνοτροφία βασίζεται στον πλούτο και στη θρεπτική αξία των γηγενών και ενδημικών βοτάνων με τα οποία τρέφονται τα ζώα και παράγουν υψηλής ποιότητας κρέας και γάλα, για το οποίο είναι περήφανοι οι Κρητικοί.

Το μέλι, βασικό προϊόν της Κρήτης, συνδέεται με την πλούσια βιοποικιλότητα των αρωματικών φυτών και βοτάνων που ευδοκιμούν στο νησί. Ως προϊόν κάνει την εμφάνισή του από την αρχαιότητα με χαρακτηριστικό παράδειγμα ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα του Μινωικού πολιτισμού, το κόσμημα που απεικονίζει τις δυο μέλισσες και μαρτυρεί την παρουσία μελισσοκομίας.

Στο νησί υπάρχουν τα μεγαλύτερα φυσικά δάση χαρουπιάς της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Το χαρούπι αποτελούσε κύριο είδος ζωοτροφής, του οποίου η εκμετάλλευση παρήκμασε τις τελευταίες δεκαετίες. Χρησιμοποιήθηκε και στο διαιτολόγιο των κατοίκων ως βασική πηγή ενέργειας, λόγω των γλυκαντικών ουσιών που διαθέτει αλλά και ως άλευρο. Σήμερα το χαρούπι και τα υποπροϊόντα του επιστρέφουν δυναμικά στις αγορές με καινοτομικά προϊόντα, που αποτελούν κυρίως πρώτες ύλες στη ζαχαροπλαστική και στην αρτοποιία, εκφράζοντας νέες διατροφικές συνήθειες, που έχουν ρίζες στο παρελθόν.

Η Κρήτη, αν και νησί, δεν έχει ιδιαίτερη νησιωτική κουλτούρα. Οι κάτοικοι προτιμούσαν τις περιοχές γύρω από τους ορεινούς όγκους, όπου ανέπτυξαν τις παραγωγικές τους δραστηριότητες (γεωργία, κτηνοτροφία, εμπόριο), από τις παράκτιες περιοχές οι οποίες ήταν εκτεθειμένες στη λεηλασία των πειρατών και των κουρσάρων.