⭐ Ταξιδιωτικός Οδηγός Κρήτης⛵⭐

Μονή Δισκουρίου

(10 ψήφοι)

Η Μονή Δισκουρίου βρίσκεται 43χλμ ανατολικά του Ρεθύμνου, κοντά στα Λιβάδια Μυλοποτάμου, και θεωρείται μια από τις παλαιότερες μονές της Κρήτης. Είναι γνωστή για το έθιμο, κατάλοιπο της αρχαιότητας, σύμφωνα με το οποίο όσοι βοσκοί κατηγορούνται για ζωοκλοπές και τις αρνούνται, ορκίζονται μπροστά στην παλιά εικόνα του Αγίου Γεωργίου με μια μοναδική επίκληση στο Δία: «Νη ζα, φάσκω σου και κάτεχε το, πως δε σου φταίω στο πράμμα σου, έργο μου γή βουλή μου» (Ναι, στο όνομα του Δία, σου το λέω να το ξέρεις, δεν πείραξα ζώο σου με πράξη μου ή με πρόθεσή μου).

Η μονή, μετόχι της μονής Χαλέπας, πιστεύεται ότι έχει κτιστεί πάνω σε αρχαίο ιερό των Διόσκουρων. Την αρχική της μορφή ως χριστιανικό μοναστήρι θεωρείται ότι την έλαβε τα τελευταία χρόνια της Ενετοκρατίας, όταν είχε φρουριακή αρχιτεκτονική. Η μονή υπέστη πολλές καταστροφές από τους Τούρκους λόγω της επαναστατικής δράσης των μοναχών της κατά τη διάρκεια των μεγάλων επαναστάσεων του 1821 και του 1866, αλλά και της εγκατάστασης σε αυτή των επαναστατικών επιτροπών του Μυλοποτάμου. Αργότερα, κακόγουστες επεμβάσεις ανακατασκευής κατά τον 20 αιώνα αλλοίωσαν σημαντικά τη μορφή της και την οχυρωματική της δομή.

Στο κέντρο του συγκροτήματος βρίσκεται ο ναός του Αγίου Γεωργίου και η είσοδος της μονής βρίσκεται στη βόρεια πτέρυγα, πάνω από την οποία υπάρχει χρονολογία 1890. Στο συγκρότημα εκτός από τα κελιά, το ηγουμενείο και την τράπεζα, υπάρχουν κι άλλοι βοηθητικοί χώροι όπως ελαιοτριβείο, εργαστήρια, ληνός κι αποθήκες. Στην αυλή της είχαν θαφτεί οι επίσκοποι Παρθένιος και Μελέτιος, αλλά και ο οπλαρχηγός του Αρκαδίου Παύλος Ντεντιδάκης. Κοντά στη μονή βρίσκεται και ο κατάγραφος Βυζαντινός ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου με σπουδαίες τοιχογραφίες δύο αγιογράφων που χρονολογούνται στις αρχές του 15ου αιώνα.

Στη μονή Δισκουρίου ανήκει και το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού πάνω στην ψηλότερη κορυφή της Κρήτης, τον Τίμιο Σταυρό, στον Ψηλορείτη (2456μ).

Χρονολόγιο

3-4ος αιώνας: Σύμφωνα με την παράδοση, ο Αυτοκράτορας Μεγάλος Κωνσταντίνος ιδρύει τη μονή Δισκουρίου πάνω στη θέση παλαιότερου ναού των Διόσκουρων.
1630: Ο Μπασιλικάτα αναφέρει τον οικισμό του Δισκουρίου, προφανώς εννοώντας τη μονή.
1658: Έγγραφο αναφέρει ότι η χριστιανή Φλώρα αφιερώνει όλη της την περιουσία στη μονή Δισκουρίου.
1808: Η μονή Δισκουρίου δέχεται επιδρομή Τούρκων που καταστρέφουν το μοναστήρι και το ναό του Αγίου Γεωργίου.
1824: Η μονή πυρπολείται και καταστρέφεται από τους Τούρκους.
1824-41: Οι μοναχοί Συμεών και Μελέτιος επιστρέφουν και αναστηλώνουν το μοναστήρι για είκοσι χρόνια.
1830: Φιλοτεχνείται το τέμπλο της μονής.
1832: Εκλέγεται Επίσκοπος Αυλοποτάμου ο Καλλίνικος Νικολετάκης και αφιερώνει την περίφημη εικόνα του Αγίου Γεωργίου στο Δισκούρι. Πάνω σ' αυτή ορκίζονται οι βοσκοί και αρνούνται ζωοκλοπές που τους προσάπτουν.
1856: Μεγάλος σεισμός προκαλεί ζημιές στη μονή.
1866: Kατά την επανάσταση του 1866-69 οι επαναστατικές επιτροπές Μυλοποτάμου, Μαλεβιζίου, Τεμένους και Μεσσαράς χρησιμοποιούν ως αρχηγείο, στρατόπεδο και ορμητήριο τη μονή Δισκουρίου. Οι οπλαρχηγοί του Μυλοποτάμου χρησιμοποιούν τη μονή Δισκουρίου ως αποθήκη πυρομαχικών και τροφίμων. Το μοναστήρι διαθέτει και πρόχειρο ιατρείο.
1869: Οι Τούρκοι πυρπολούν τη μονή.
1890-97: Η μονή αναστηλώνεται μερικώς.
1900: Η μονή κρίνεται διαλυτέα, αλλά οι μοναχοί της δεν την εγκαταλείπουν.
1935: Προσαρτάται στη μονή Χαλέπας.
1950: Η μονή ανακαινίζεται και αλλοιώνεται σημαντικά η παραδοσιακή της αρχιτεκτονική. Το μοναστήρι σιγά σιγά ερημώνει
1993: Ο μοναχός Ραφαήλ Μαϊνωλάς ξεκινάει την μεγαλόπνοη αναστήλωση της μονής.