Οροπέδιο Αλικαδάμ
Ο Αλικαδάμ ή Αλικαδάμης είναι ένα από τα πλέον άγνωστα και όμορφα οροπέδια της ορεινής Κρήτης. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1530 μέτρα ανάμεσα στις κορυφές της Χαλαζοκεφάλας και του όρους Κουδούνι στο νοτιοανατολικό άκρο της οροσειράς του Ψηλορείτη. Δίπλα στον Αλικαδάμη και σε λίγο μεγαλύτερο υψόμετρο συναντάμε το οροπέδιο Μέσα Λάκκος. Γύρω από τα οροπέδια οι άγριες πλαγιές των βουνών κοσμούνται από πανέμορφα πετρώματα μαύρου χρώματος χαρακτηριστικό όλων των ανατολικών τμημάτων του Ψηλορείτη με πιο έντονη την παρουσία τους στην κοντινή Μαύρη Κορφή.
Τα πετρώματα αυτά θυμίζουν έντονα λάβα και είναι από τα ομορφότερα της Κρήτης. Από τον Αλικαδάμη διέρχεται ένα από τα αρχαία μονοπάτια που από τον κάμπο της Μεσσαράς ακολουθούσαν οι προσκυνητές από την αρχαιότητα για να προσκυνήσουν το ιερό σπήλαιο του Δία, το Ιδαίον Άντρον. Η ευρύτερη περιοχή του Αλικαδάμη έχει διάσπαρτα κεραμικά όστρακα. Το ίδιο μονοπάτι χρησιμοποιούν εδώ και χιλιάδες χρόνια οι βοσκοί του Ψηλορείτη που βγάζουν τα ζώα τους στα ψηλά το καλοκαίρι. Το μονοπάτι αυτό περνούσε από τα Βορίζια, ανέβαινε στο Τραχήλι, ανηφόριζε απότομα μέχρι το δάσος του Γραμματικού κι από εκεί έμπαινε σε ένα λούκι του βουνού που οδηγούσε μέχρι το οροπέδιο. Από εκεί συνεχίζει και πηγαίνει στο Μέσα Λάκκο και περνώντας από το πλάι της Χαλαζοκεφάλας κατεβαίνει στο οροπέδιο της Νίδας.
Η δενδρώδης βλάστηση στο μέρος απουσιάζει πλην λίγων εξαιρέσεων αυτό όμως συντελεί στο να γίνει το τοπίο ακόμα πιο απόκοσμο και μυστηριακό δίνοντας του μια ιδιαίτερη μαγεία. Τους χειμερινούς μήνες όλη η περιοχή σκεπάζεται από χιόνι που ξεπερνά το ένα μέτρο σε ύψος. Η έλλειψη δρόμων που προσεγγίζουν την περιοχή έχει βοηθήσει στο να παραμείνει παντελώς άγνωστη κρατώντας όλη την αγριάδα της στους λάτρεις της ορεινής πεζοπορίας. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό του οροπεδίου του Αλικαδάμ είναι τα τέσσερα πανάρχαια πηγάδια που γέμιζαν με πηγαίο νερό. Είναι πετρόκτιστα και έχουν νερό όλο το χρόνο το οποίο αποτελούσε για αιώνες πηγή ζωής για τα ορεινά κοπάδια αλλά και για όλη την περιοχή
Κείμενο - Φωτογραφίες Χριστόφορος Χειλαδάκης
