Η επαρχία Μιραμπέλου φιλοξένησε μονύδρια με τη μεγαλύτερη πυκνότητα σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη περιοχή της Κρήτης. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Άνω Μιραμπέλο, δηλαδή η ορεινή περιοχή βόρεια της Νεάπολης, αναπτύχθηκαν πάνω από 20 μικρές μονές. Σε αντίθεση με άλλες περιοχές της Κρήτης όπου αναπτύχθηκε ασκητισμός σε σπήλαια, εδώ συναντάμε κυρίως μικρές μονές όπου ζούσαν 2-3 μοναχοί. Μάλιστα πολλοί σημερινοί οικισμοί στο Άνω Μιραμπέλο αρχικά αναπτύχθηκαν γύρω από μοναστήρια. Σχεδόν όλες οι μονές σήμερα δεν λειτουργούν, αλλά οι ναοί τους διασώζονται.
Το μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου Σφουγγαρά βρίσκεται στον οικισμό Σέλλες, με το ναό του κτισμένο σε σπηλιά δίπλα στη θάλασσα. Δίπλα στο σπήλαιο του ναού υπάρχουν κι άλλες σπηλιές κτισμένες που πιθανώς χρησιμοποιήθηκαν ως κελιά. Στον πλακόστρωτο περίβολο υπάρχει μια σκεπαστή δεξαμενή. Η μονή αναφέρεται σε έγγραφα του 1611, ενώ απογράφηκε το 1635.
Η Μονή του Αγίου Αντωνίου βρίσκεται σε υψόμετρο 536m, βόρεια του χωριού Καρύδι Νεάπολης, πάνω σε μια απότομη βραχώδη πλαγιά. Το μικρό μοναστήρι σήμερα δεν κατοικείται, ενώ έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα αναστήλωσης των ερειπωμένων κτισμάτων του.
Η μονή Ξερών Ξύλων βρίσκεται στην επαρχία του Μιραμπέλου, κοντά στο χωριό Κουρούνες σε μια απομονωμένη περιοχή που μπορεί κάποιος να φτάσει μέσω χωματόδρομου. Ο ναός είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο και σήμερα δεν κατοικείται.