Η επαρχία Μιραμπέλου φιλοξένησε μονύδρια με τη μεγαλύτερη πυκνότητα σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη περιοχή της Κρήτης. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Άνω Μιραμπέλο, δηλαδή η ορεινή περιοχή βόρεια της Νεάπολης, αναπτύχθηκαν πάνω από 20 μικρές μονές. Σε αντίθεση με άλλες περιοχές της Κρήτης όπου αναπτύχθηκε ασκητισμός σε σπήλαια, εδώ συναντάμε κυρίως μικρές μονές όπου ζούσαν 2-3 μοναχοί. Μάλιστα πολλοί σημερινοί οικισμοί στο Άνω Μιραμπέλο αρχικά αναπτύχθηκαν γύρω από μοναστήρια. Σχεδόν όλες οι μονές σήμερα δεν λειτουργούν, αλλά οι ναοί τους διασώζονται.
Μονή Καλογράδων στη Φουρνή 
Λειτούργησε ως γυναικείο μοναστήρι κατά την Ενετοκρατία, αλλά σήμερα είναι ερημωμένη και μόνο ο ανακαινισμένος ναός λειτουργείται στις 6 Αυγούστου, καθώς είναι αφιερωμένος στον Αφέντη Χριστό. Ελάχιστα είναι πλέον τα ερείπια των κελιών και των δεξαμενών της μονής.
Το μοναστήρι της Παναγίας της Περαμπελιώτισσας, γνωστό στους εκκλησιαστικούς κύκλους ως Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου, βρίσκεται βόρεια από το χωριό Κουρούνες και νότια του Νοφαλιά κοντά στη Νεάπολη.
Η Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στον Κέραμο Φουρνής είναι κτισμένη μέσα σε ένα όμορφο αλσύλλιο από κυπαρίσσια και πεύκα σε μια κατά τα άλλα ξηρή περιοχή. Σήμερα το μοναστήρι δεν κατοικείται και το μεγαλύτερο μέρος των κτισμάτων του έχουν ερημώσει. Το μοναστήρι ήταν μεγάλο και τα κτίρια του ήταν διώροφα και ψηλοτάβανα, ενώ περιτριγυριζόταν από οχυρωματικό τείχος.
Κοντά στον οικισμό του Φραθιά και στην τοποθεσία Οντάδες ή Έξω Φραθιάς βρίσκεται ναός αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη. Το σύνολο κτιρίων γύρω του προδίδει ότι ήταν μοναστήρι. Ο σημερινός ναός οικοδομήθηκε τη δεκαετία του 1990 πάνω στον σωριασμένο παλαιότερο ναό και αφιερώθηκε στον Άγιο Ιωάννη.
Στον εγκαταλελειμμένο σήμερα οικισμό του Φραθιά ή άλλοτε Μέσα Φραθιά, κοντά στη μονή Ξερών Ξύλων, βρίσκεται ο ναός του Αγίου Ιωάννη, που για κάποτε αποτέλεσε καθολικό ενός μικρού μοναστηριού.
Η παμπάλαια μονή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης βρίσκεται στην είσοδο του χωριού Δωριές Νεάπολης, σε υψόμετρο 480m. Το μοναστήρι δεν κατοικείται πλέον, αλλά ο ναός του χρησιμοποιείται από την ενορία του χωριού.
Ο κοιμητηριακός ναός του Σωτήρος ή Αφέντη Χριστού (εορτ. 6 Αυγούστου) στις Δωριές ήταν πιθανότατα καθολικό μοναστηριού της Ενετοκρατίας. Είναιμονόχωρος, καμαροσκέπαστος και κτισμένος με πέτρες διαφόρων μεγεθών. Δίπλα σώζονται δύο πετρόκτιστα κτίσματα και δεξαμενή.
Στην περιοχή Μεγάλο Κοράσι, βορειοανατολικά από τις Δωριές υπάρχει ναός της Παναγίας Κορασανής, που παλαιότερα λειτούργησε ως μικρό μοναστήρι. Το μικρό και ανακαινισμένο καθολικό ήταν αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου). Τριγύρω υπάρχουν ερείπια των κελιών και δεξαμενές. Η μονή αναφέρεται σε έγγραφο του 1621.
