Εδώ βρίσκουμε τα ερείπια ενός μικρού Κούλε που είχε οπτική επαφή με τους Κουλέδες του Αγίου Ιωάννη και του Λουτρού. Από το φρούριο δεν έχει απομείνει σχεδόν τίποτα, παρά οι βάσεις των τοίχων και μερικές τυφεκιοθυρίδες. Επίσης, υπάρχουν νεώτερες δεξαμενές, προφανώς κτισμένες με υλικό του φρουρίου.
Στην Ανατολή Ιεράπετρας λειτουργεί μια φάρμα διάσωσης γαϊδουριών, μουλαριών και αλόγων από τους Σκωτσέζους Alistair και Suzanne, την οποία αξίζει να επισκεφτείτε. Το "Ιερό των Γαϊδουριών", όπως το ονομάζουν, ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2006 και είναι μη κερδοσκοπική επιχείρηση που εξαρτάται αποκλειστικά σε δωρεές και χρηματοδότηση.
Στο Στεργιανό, που βρίσκεται κοντά στις Βασιλιές, υπήρχε ένας μεγάλος πύργος. Ο πύργος αναφέρεται για πρώτη φορά σε έγγραφο του 1226 και στέκεται ακόμη σε κακή κατάσταση. Μπορούσε να στεγάσει 150 άτομα και είχε φρουριακό περίβολο.
Οι Λιθίνες είναι ένα μεγάλο χωριό που βρίσκεται 26km νοτιοδυτικά της Σητείας, η οποία θεωρείται ότι πήρε το όνομά της από τον βυζαντινό ευγενή Λουκά Λιτίνο, ο οποίος είχε το φέουδο του εδώ.
Στη Χρυσέα των αρχαίων, τη σημερινή νήσο Χρυσή ή Γαϊδουρονήσι, έχει εντοπιστεί σημαντικός οικισμός της Μινωικής και Ρωμαϊκής περιόδου με κτίσματα και τουλάχιστον τρεις λαξευτούς τάφους κοντά στον ναό του Αγίου Νικολάου και στο φάρο του νησιού. Ο οικισμός χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή της πορφύρας από τα κοχύλια Murex brandaris, όπως και στο γειτονικό Κουφονήσι.
Ενετικός Πύργος υπήρχε στα Βαρσαμάκια Κισάμου, δυτικά της πόλης, εκεί που τοποθετείται το άγνωστο χωριό Μονοπλάτανος και κοντά στο Σφηνάρι. Ο πύργος ήταν ξακουστός με τη μονή του Αγίου Δημητρίου δίπλα.
Στη δυτική πλευρά της παραλίας του Θόλου συναντάμε τα ερείπια μεγαλοπρεπούς στενόμακρου κτιρίου, διαστάσεων 56m x 9.60m. Ειδικά κατά τη Ρωμαϊκή εποχή πιστεύεται ότι αποτέλεσε διαμετακομιστικό κέντρο για την μεταφορά σιτηρών ανάμεσα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και τη Ρώμη.