Φαράγγι Λαγγός Ζούρβας
Ανάμεσα στα χωριά Ζούρβα και Μεσκλά Χανίων υπάρχει ένα ακόμα άγνωστο φαράγγι από τα πολλά της περιοχής και ονομάζεται Λαγκός (ή Λαγγός). «Λαγκός» στο γλωσσικό ιδίωμα της Δυτικής κυρίως Κρήτης σημαίνει το λαγκάδι. Η είσοδός του είναι δυτικά ακριβώς κάτω από το χωριό Ζούρβα και τερματίζει μέσα στο χωριό Μεσκλά, στη γέφυρα του χωριού λίγο πριν πέσει στην κοίτη του Κερίτη, σημαντικού παραπόταμου του Πλατανιά. Σχηματίζεται από την ένωση των δύο φαραγγιών που βρίσκονται ψηλότερα από αυτό, της Τρομάρισσας και του φαραγγιού Πηγαϊδάκι (από τα σημαντικότερα και μεγαλύτερα τεχνικά φαράγγια της Κρήτης).
Ο Λαγκός είναι ένα πραγματικά όμορφο και απείραχτο φαράγγι που η διάσχισή του απαιτεί σκοινί. Παρά το γεγονός όμως ότι είναι τεχνικό φαράγγι έχει λίγα και πολύ μικρά ραπέλ και αρκετό περπάτημα. Τα ραπέλ του δεν είναι μεγάλα και είναι πολύ καλά ασφαλισμένα με διπλές ασφάλειες κι έτσι αποτελεί ένα άριστο φαράγγι για αρχάριους και νέους στην καταρρίχηση. Δεν είναι πολύ κλειστό αυτό όμως δεν το εμποδίζει να δημιουργεί κάποια πολύ όμορφα στενέματα που το κάνουν εντυπωσιακό.
Το δάσος που υπάρχει επίσης σε όλη τη διαδρομή του φαραγγιού είναι εντυπωσιακό με πλατάνια, πελώρια κυπαρίσσια και πρίνους. Νερό στους καταρράκτες του έχει μονάχα τους χειμερινούς μήνες μετά από κακοκαιρίες και βροχερές περιόδους. Το πιο εντυπωσιακό και τεχνικό κομμάτι του Λαγκού βρίσκεται προς το τέλος του ενώ λίγο πριν τελειώσει πέφτει μέσα στην κοίτη του το επίσης εντυπωσιακό φαράγγι του Πισέ που ξεκινά ψηλά πάνω από το χωριό Λάκκοι. Όλη η κατάβαση του Λαγκού απαιτεί δύο με τρεις ώρες περίπου.
.JPG)
Στην έξοδό του στα Μεσκλά στη δυτική όχθη δημιουργεί ένα τεράστιο βράχο περίπου 40 μέτρα ύψος σαν μετέωρο στο ψηλότερο τμήμα του οποίου υπάρχει μία βραχοσκεπή. Ο βράχος αυτός ονομάζεται «Το Τσουνί της Μέλισσας». Σύμφωνα με την παράδοση στη βραχοσκεπή στην κορφή του βράχου αυτού ζούσε ένα τεράστιο σε μέγεθος άγριο μελίσσι. Το μελίσσι ήταν ορατό από το χωριό και όλοι επιθυμούσαν να το τρυγήσουν κανείς όμως δε μπορούσε να το φτάσει. Κάποιος πολύ φτωχός χωρικός σκέφτηκε ότι αν το έφτανε και το τρυγούσε θα γινότανε πλούσιος. Τα χρόνια εκείνα το κερί της μέλισσας ήταν ακόμα πιο ακριβό από το μέλι λόγω του ότι υπήρχε μόνο το φυσικό κερί. Σκέφτηκε λοιπόν κι έκανε τάξιμο στην Παναγία να καταφέρει να φτάσει στο μέλι, να το τρυγήσει και να το πάρει και να αφιερώσει όλο το κερί στην εκκλησία της Παναγίας. Έκοψε από το δάσος τεράστια κυπαρίσσια και κατάφερε κι έφτιαξε μία τεράστια σκαλωσιά με την οποία σκαρφάλωσε μέχρι την κορφή του βράχου εκεί που ήταν το άγριο μελίσσι. Όταν κατάλαβε πόσο μεγάλο ήταν το μελίσσι και πόσο πολύ μέλι και κερί μπορούσε να πάρει θόλωσε το μυαλό του και σκέφτηκε ότι αν έπαιρνε αυτός όλο το μέλι κι όλο το κερί και δεν έδινε τίποτα στην Παναγία θα γινόταν πολύ πλούσιος και δεν θα είχε ανάγκη κανέναν. Κατεβαίνοντας όμως προς το έδαφος η Παναγία λέει η παράδοση του έδωσε μια δυνατή σπρωξιά και τον γκρέμισε από τη σκαλωσιά. Πέφτοντας κάτω σκοτώθηκε και έτσι με τον τρόπο αυτό τιμωρήθηκε για την απληστία του.
Κείμενο – Φωτογραφίες: Χριστόφορος Χειλαδάκης
