Η νησίδα Λαζαρέτα (Lazaretta) ή Λαζαρέτο βρίσκεται απέναντι από τη Νέα Χώρα και κατά τον 17ο αιώνα οι Ενετοί τη χρησιμοποίησαν ως λοιμοκαθαρτήριο των Χανίων, όπως ακριβώς γινόταν στα περισσότερα νησάκια απέναντι από πόλεις. Το όνομα της το παίρνει από τον Λάζαρο, τον προστάτη των λεπρών (στην Καθολική Εκκλησία).
Οι νησίδες Γκράντες ή Γράντες είναι ένα σύμπλεγμα τριών μικρών χαμηλών βραχονησίδων περίπου μισό μίλι απέναντι από την όμορφη παραλία της Χιώνας. Ουσιαστικά, τη μεγαλύτερη έκταση (300 στρέμματα) καταλαμβάνει το μεσαίο νησί που είναι γνωστό κι ως Πρασονήσι, το οποίο είναι μακρόστενο κι έχει μεγαλύτερο υψόμετρο στα 31 μέτρα. Στο μέσο του νησιού σχηματίζεται μια πολύ όμορφη παραλία με δύο αλμυρίκια, που περικλείεται από βράχια.
Η όμορφη παραλία που κοιτάει ανατολικά και ξεκινάει από το βορειότερο σημείο του Κουφονησίου ως και πριν το πηγάδι κάτω από το φυλάκιο του νησιού, ονομάζεται Ανεμερτιά. Η Ανεμερτιά στο βόρειο της τμήμα έχει άμμο, ενώ νοτιότερα έχει πολλά βραχάκια.
Σε κοντινή απόσταση από τη θάλασσα, στη βόρεια ακτή του Κουφονησίου, συναντάμε την Εκκλησία του Αγίου Νικολάου, του προστάτη των ναυτικών. Κι εδώ σχηματίζονται μερικές παραλίες με βοτσαλάκι και άμμο.
Νοτιοδυτικά από το Ρωμαϊκό θέατρο της Λεύκης, σχηματίζονται οι δύο πανέμορφες παραλίτσες του Παπαλούκα, ο Άνω Παπαλούκας και ο Κάτω Παπαλούκας.
Στη μύτη του ανατολικότερου ακρωτηρίου του Κουφονησίου σχηματίζεται ένας επιβλητικός πανύψηλος βράχος με χαρακτηριστικά στρώματα πετρωμάτων. Εκατέρωθεν του βράχου αυτού σχηματίζονται μερικές πανέμορφες παραλίες με άμμο και κατά τόπους βράχια.
Κάτω από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στο Κουφονήσι και λίγο ανατολικά από το πηγάδι του νησιού, υψώνεται απότομα ένας γκρεμός που ανακόπτει απότομα την πορεία όποιου προσπαθήσει να περπατήσει παραλιακά προς τα ανατολικά. Ακριβώς δίπλα στο γκρεμό σχηματίζεται η μικρή παραλία Πέρασμα.