Η Κρήτη είναι περιτριγυρισμένη από περισσότερα από 80 νησάκια. Η Γαύδος, το νοτιότερο έδαφος της Ευρώπης, κατοικείται και έχει πολλά καταπληκτικά πράγματα για να ανακαλύψετε. Η Χρυσή είναι το πιο εξωτικό νησί της Κρήτης, με κρυστάλλινα καταγάλανα νερά και άσπρη άμμο, θυμίζοντας την Καραϊβική. Το Κουφονήσι, επίσης έχει πολύ ωραίες παραλίες και σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους και, ευτυχώς, είναι εντελώς άγνωστο στους επισκέπτες. Εκτός από αυτά, υπάρχουν και άλλα νησάκια όπως η Θοδωρού (καταφύγιο για το Κρητικό αγρίμι), η Ντία, τα Παξιμάδια, οι Διονυσάδες και άλλα πολλά.
- 1
- 2
Το νησί Θοδωρού ή Άγιοι Θεόδωροι βρίσκεται απέναντι από την παραλία του Πλατανιά στα Χανιά, μόλις μισό μίλι βορειότερα. Η ιστορία της νησίδας και η οικολογική της σημασία για την διάσωση του προστατευόμενου Κρητικού Αίγαγρου, κάνει την αναφορά σε αυτό το μικρό σημείο του χάρτη επιτακτική.
Οι νησίδες Γκράντες ή Γράντες είναι ένα σύμπλεγμα τριών μικρών χαμηλών βραχονησίδων περίπου μισό μίλι απέναντι από την όμορφη παραλία της Χιώνας. Ουσιαστικά, τη μεγαλύτερη έκταση (300 στρέμματα) καταλαμβάνει το μεσαίο νησί που είναι γνωστό κι ως Πρασονήσι, το οποίο είναι μακρόστενο κι έχει μεγαλύτερο υψόμετρο στα 31 μέτρα. Στο μέσο του νησιού σχηματίζεται μια πολύ όμορφη παραλία με δύο αλμυρίκια, που περικλείεται από βράχια.
Η Ελάσα αποτελεί το ανατολικότερο έδαφος της επαρχίας Σητείας αλλά και ολόκληρης της περιφέρειας Κρήτης, καθώς βρίσκεται περίπου 3 ναυτικά μίλια ανατολικά του Κάβο Σίδερο. Έχει έκταση 1.75 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ το μεγαλύτερο υψόμετρο είναι 75 μέτρα.
Σύμπλεγμα τεσσάρων(4) νησίδων στα Βόρεια του κόλπου της Σητείας σε απόσταση 9 μιλίων από την πόλη. Οι δυο, Γιαννισάδα (νότια) και Δραγονάρα (αμέσως βόρεια της Γιανυσάδας) είναι οι μεγαλύτερες και διαθέτουν βλάστηση, κυρίως θαλασσόκεδρους και οι άλλες δυο, Παξιμάδα και Παξιμαδάκι είναι μικρές βραχονησίδες στα βόρεια.
Η νησίδα Λαζαρέτα (Lazaretta) ή Λαζαρέτο βρίσκεται απέναντι από τη Νέα Χώρα και κατά τον 17ο αιώνα οι Ενετοί τη χρησιμοποίησαν ως λοιμοκαθαρτήριο των Χανίων, όπως ακριβώς γινόταν στα περισσότερα νησάκια απέναντι από πόλεις. Το όνομα της το παίρνει από τον Λάζαρο, τον προστάτη των λεπρών (στην Καθολική Εκκλησία).
- 1
- 2