Τα Λευκά Όρη είναι η μεγαλύτερη σε έκταση οροσειρά του νησιού με υψηλότερη κορυφή τις Πάχνες (2453μ.). Στην καρδιά της οροσειράς δημιουργείται η Ορεινή Έρημος, ένα σεληνιακό υψίπεδο με περισσότερες από πενήντα γυμνές κορυφές πάνω από τα 2000μ. που μοιάζουν με κώνους, οι λεγόμενοι σωροί. Στις βάσεις τους σχηματίζονται δολίνες σε μορφή ανεστραμμένου κώνου. Είναι το πιο μυστηριώδες και απόκοσμο τοπίο που μπορεί να συναντήσει κανείς στην Ελλάδα και μοναδικό σε ολόκληρο το Βόρειο Ημισφαίριο.
Η ορειβασία στα Λευκά Όρη απαιτεί πολύ καλή φυσική κατάσταση, εμπειρία και πολύ καλό προσανατολισμό. Σε πολλά σημεία υπάρχουν καταφύγια, από όπου μπορεί κάποιος να συνεχίσει την ανάβασή του στις κοντινές κορυφές. Τα χιόνια καλύπτουν τις υψηλότερες περιοχές έως τον Ιούνιο. Στα Λευκά Όρη υπάρχουν πολλά σπήλαια, σπηλαιοβάραθρα και φαράγγια. Το διασημότερο φαράγγι είναι της Σαμαριάς στον Εθνικό Δρυμό των Λευκών Ορέων, ενώ άλλα γνωστά φαράγγια στα νότια είναι της Αράδαινας, της Τρυπητής, του Κλάδου, της Αγίας Ειρήνης, της Ίμβρου, του Καλλικράτη και στα βόρεια το Βρυσί, του Θερίσου, του Κυκλάμινου, των Μποριανών, το Κυδώνι και άλλα.
Στα Λευκά Όρη υπάρχουν τα βαθύτερα σπηλαιοβάραθρα της Ελλάδος, όπως ο Γουργούθακας και το Λιοντάρι. Πολλά είναι και τα οροπέδια, με σημαντικότερα του Ομαλού και τα μικρότερα οροπέδια της Ανώπολης, του Ασκύφου, της Ταύρης και της Νιάτου. Τα Λευκά Όρη φιλοξενούν πάρα πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας, πολλά από τα οποία είναι στενοενδημικά, δηλαδή δεν απαντώνται πουθενά αλλού, ούτε σε άλλες περιοχές της Κρήτης. Οι περιοχές κοντά στις νότιες πλαγιές καλύπτονται από δάση με κυπαρίσσια, πουρνάρια και πεύκα, ενώ περιοχές με περισσότερη υγρασία καλύπτονται από δάση με καστανιές, πλατάνια και άλλα υδρόφιλα φυτά.
Φαράγγι Σαμαριάς 
Το Φαράγγι της Σαμαριάς είναι το μακρύτερο πεζοπορικό φαράγγι της Ευρώπης και επίσης και το πιο διάσημο. Χιλιάδες τουρίστες το καταβαίνουν με τα πόδια καθημερινά το καλοκαίρι. Για πολλούς, αυτός είναι και ο μοναδικός σκοπός της επίσκεψής τους στην Κρήτη. Το μήκος του αγγίζει τα 15χλμ και η κατάβαση του διαρκεί περίπου 4-7 ώρες, από τον Ομαλό ως την Αγία Ρουμέλη.
Η Αράδαινα είναι το πιο βαθύ και απότομο φαράγγι του Νομού Χανίων. Με ύψος 138m το βαθύ φαράγγι είναι ιδανικό, όχι μόνο για πεζοπορία αλλά και για bunjee jumping επίσης. Η μαγευτική διαδρομή μέσα στο φαράγγι μέχρι την έξοδο του στη μαγευτική παραλία Mάρμαρα αποτελεί μια αξέχαστη εμπειρία για όποιον επιχειρήσει την κατάβαση του φαραγγιού.
Φαράγγι Ίμπρου 
Το φαράγγι της Ίμπρου ή Ίμβρου βρίσκεται κοντά στη Χώρα Σφακίων και είναι το τρίτο δημοφιλέστερο φαράγγι της Κρήτης μετά της Σαμαριάς και της Αγίας Ειρήνης. Το τοπίο είναι πανέμορφο και η ευκολία στην κατάβαση καθιστά την κάθοδο της Ίμβρου ιδανική για οικογένειες με παιδιά. Το μήκος του φαραγγιού είναι 11 χιλιόμετρα και η πορεία διαρκεί 2-3 ώρες.
Το φαράγγι του Θερίσσου ή Ελευθερίου Βενιζέλου βρίσκεται κοντά στην πόλη των Χανίων και μπορείτε να το περάσετε και με αυτοκίνητο. Το κυρίως φαράγγι έχει μήκος 6 χλμ. Οι κατακόρυφες επιβλητικές βραχοπλαγίες του και η πραγματικά οργιώδης του βλάστηση δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα υπόλοιπα φαράγγια της Κρήτης.
Οροπέδιο Ομαλού 
Το Οροπέδιο του Ομαλού βρίσκεται 38km νότια της πόλης των Χανίων σε υψόμετρο 1.040 έως 1.250 μέτρων, περιτριγυρισμένο από τις υψηλές κορυφές των Λευκών Ορέων. Το οροπέδιο έχει να παρουσιάσει μια μοναδική σε ομορφιά όψη τον χειμώνα όταν πολλές φορές σκεπάζεται από τα χιόνια ενώ όλο το χρόνο φθάνουν ως εδώ πολλοί Έλληνες και ξένοι επισκέπτες.
Κορυφή Πάχνες 
Ο πιο εύκολος τρόπος για να κατακτήσει κάποιος την υψηλότερη κορυφή των Λευκών Ορέων και την δεύτερη στην Κρήτη, τις Πάχνες σε υψόμετρο 2453μ είναι να ακολουθήσει τον καρόδρομο της Μαδάρας που ξεκινάει από την Ανώπολη και μπαίνει στην Ορεινή Έρημο των Σφακίων διασχίζοντας το απόκοσμο τοπίο στα Αμμουτσερά, και τερματίζει στην περιοχή Μαύρα Γκρεμνά. Η ανάβαση από τα Μαύρα Γκρεμνά ως την κορυφή Πάχνες διαρκεί περίπου 1:30.
Μέσα στο οροπέδιο του Ασκύφου, δίπλα στο χωριό Γωνί, υπάρχει ένας μεγάλος λόφος, στην κορυφή του οποίου υπάρχουν τα ερείπια δύο τούρκικων κάστρων. Οι Κουλέδες του Ασκύφου, όπως λέγονται, χτίστηκαν από τους Τούρκους στα τέλη του 19ου αιώνα για να ελέγχουν τα περάσματα προς τα Σφακιά.
Το φαράγγι της Τρυπητής είναι το δεύτερο παράλληλο φαράγγι δυτικά του φαραγγιού της Σαμαριάς και, όπως με το φαράγγι του Κλάδου, το μονοπάτι που οδηγεί στη βόρεια είσοδο του επίσης ξεκινά από την πηγή Λινοσέλι. Για να προσεγγίσετε την είσοδο υπάρχει επικίνδυνο πέρασμα με μεγάλες σάρες (γκρεμός με χαλίκια) όπου υπάρχει κίνδυνος να κολλήσει κάποιος, έτσι ώστε να μην μπορεί να περπατήσει παρακάτω αλλά ούτε και να επιστρέψει.
