Τα Λευκά Όρη είναι η μεγαλύτερη σε έκταση οροσειρά του νησιού με υψηλότερη κορυφή τις Πάχνες (2453μ.). Στην καρδιά της οροσειράς δημιουργείται η Ορεινή Έρημος, ένα σεληνιακό υψίπεδο με περισσότερες από πενήντα γυμνές κορυφές πάνω από τα 2000μ. που μοιάζουν με κώνους, οι λεγόμενοι σωροί. Στις βάσεις τους σχηματίζονται δολίνες σε μορφή ανεστραμμένου κώνου. Είναι το πιο μυστηριώδες και απόκοσμο τοπίο που μπορεί να συναντήσει κανείς στην Ελλάδα και μοναδικό σε ολόκληρο το Βόρειο Ημισφαίριο.
Η ορειβασία στα Λευκά Όρη απαιτεί πολύ καλή φυσική κατάσταση, εμπειρία και πολύ καλό προσανατολισμό. Σε πολλά σημεία υπάρχουν καταφύγια, από όπου μπορεί κάποιος να συνεχίσει την ανάβασή του στις κοντινές κορυφές. Τα χιόνια καλύπτουν τις υψηλότερες περιοχές έως τον Ιούνιο. Στα Λευκά Όρη υπάρχουν πολλά σπήλαια, σπηλαιοβάραθρα και φαράγγια. Το διασημότερο φαράγγι είναι της Σαμαριάς στον Εθνικό Δρυμό των Λευκών Ορέων, ενώ άλλα γνωστά φαράγγια στα νότια είναι της Αράδαινας, της Τρυπητής, του Κλάδου, της Αγίας Ειρήνης, της Ίμβρου, του Καλλικράτη και στα βόρεια το Βρυσί, του Θερίσου, του Κυκλάμινου, των Μποριανών, το Κυδώνι και άλλα.
Στα Λευκά Όρη υπάρχουν τα βαθύτερα σπηλαιοβάραθρα της Ελλάδος, όπως ο Γουργούθακας και το Λιοντάρι. Πολλά είναι και τα οροπέδια, με σημαντικότερα του Ομαλού και τα μικρότερα οροπέδια της Ανώπολης, του Ασκύφου, της Ταύρης και της Νιάτου. Τα Λευκά Όρη φιλοξενούν πάρα πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας, πολλά από τα οποία είναι στενοενδημικά, δηλαδή δεν απαντώνται πουθενά αλλού, ούτε σε άλλες περιοχές της Κρήτης. Οι περιοχές κοντά στις νότιες πλαγιές καλύπτονται από δάση με κυπαρίσσια, πουρνάρια και πεύκα, ενώ περιοχές με περισσότερη υγρασία καλύπτονται από δάση με καστανιές, πλατάνια και άλλα υδρόφιλα φυτά.
Το σπηλαιοβάραθρο «Γουργούθακας» αποτελεί το μεγαλύτερο σε βάθος σπηλαιοβάραθρο της Ελλάδος και το δεύτερο στα Βαλκάνια. Η πρόσβαση είναι σχεδόν αδύνατη και γίνεται μόνο από έμπειρες σπηλαιολόγους. Το δεύτερο μεγαλύτερο σπηλαιοβάραθρο της ελλάδας ανήκει και πάλι στην Κρήτη και είναι γνωστό ως Ταφκούρα. Βρίσκεται στην τοποθεσία «Ατζίνες» των Λευκών Ορέων και Ανατολικά της κορυφής του Αγίου Πνεύματος, στην περιοχή Μελιδονίου Αποκορώνου.
Το φαράγγι της Τρομάρισσας βρίσκεται κοντά στο χωριό Ζούρβα και λέγεται ότι παίρνει το όνομα του από τους μύθους για νεράιδες και ξωτικά που τρόμαζαν τους περαστικούς στην τοποθεσία όπου υπάρχει η πηγή της Τρομάρισσας.
Το καταφύγιο της Ταύρης βρίσκεται σε υψόμετρο 1200m στο οροπέδιο της Ταύρης κοντά στο Ασκύφου. Η πρόσβαση γίνεται με 1:30 ώρα πεζοπορία σε κυπαρισσόδασος από το χωριό Αμμουδάρι, ενώ φτάνει και χωματόδρομος 7.5km. Από το καταφύγιο αυτό μπορεί να περπατήσει κάποιος στη Κορφή Κάστρο, να διασχίσει το Σφακιανό Φαράγγι ή το Φαράγγι της Καβής.
Το Σφακιανό φαράγγι ή φαράγγι Βαρθολομά ή Λαγκό βρίσκεται 2km ανατολικά της Χώρας Σφακίων. Ξεκινάει από υψόμετρο 1200 μέτρων και καταλήγει στο Λιβυκό Πέλαγος. Το φαράγγι έχει μήκος 6.5km και η πορεία μέσα σε αυτό είναι πολύ εύκολη. Η προτεινόμενη πεζοπορία μέσα στο φαράγγι ξεκινάει από το οροπέδιο Νιάτου (κοντά στο Ασκύφου) και διέρχεται αρχικά παράλληλα με το μονοπάτι Ε4.
Από το δασικό χωριό Άγιος Ιωάννης Σφακίων ξεκινά ένα από τα ομορφότερα και καλύτερα σηματοδοτημένα μονοπάτια των Χανίων, το μονοπάτι του Κορμοκόπου. Η λέξη Κορμοκόπος είναι σύνθετη και προέρχεται από το κορμός και το κόβω επειδή το πολύ πλούσιο δάσος από πεύκα και οριζοντόκλαρα κυπαρίσσια υπήρξε για αιώνες πηγή ξυλείας για τους ξυλοκόπους της περιοχής.
Το σπήλαιο Δρακόλακκοι ή Δρακουλάκι είναι ένα μεγάλο υπόγειο ποτάμι που βρίσκεται στις νότιες πλαγιές του Όρους Θοδωρής των Λευκών Ορέων, στην πάνω μεριά του φαραγγιού της Αράδαινας. Ουσιαστικά αποτελεί την αρχή ενός από τα βασικά ρέματα που ενώνονται και δημιουργούν την Αράδαινα.
Το φαράγγι του Καβή είναι ένα από τα μεγαλύτερα και αγριότερα των Σφακίων και παρά την "εύκολη" θέση του αμέσως μετά από τη Χώρα Σφακίων παραμένει άγνωστο στον πολύ κοσμο που αρκείται στο να απολαμβάνει το μπάνιο του παραλία του Ίλιγγα στην έξοδό του.
Στην βόρεια είσοδο του οροπεδίου του Ομαλού Χανίων συναντάμε το επιβλητικό σπηλαιοβάραθρο του Τζανή ή Καταβόθρα ή Χώνο. Ο Σπήλιος του Τζανή όπως λέγεται από τους ντόπιους είναι ένα από τα μεγαλύτερα βάραθρα της Ελλάδας με συνολικό μήκος διαδρομών περίπου 3000 μέτρα στο εσωτερικό της γης ενώ ακόμα δεν έχει τελειώσει η πλήρης εξερεύνηση και χαρτογράφησή του.