Φαράγγι Αλμυρού
Το φαράγγι του Αλμυρού εκβάλει στα Ελληνοπεράματα, όντας το κοντινότερο από τα δυτικά φαράγγι στο Ηράκλειο, μια φυσική όαση πολύ κοντά στην πολύβουη πόλη. Σχηματίζεται ανάμεσα στα υψώματα της Κέρης και της Καστροκεφάλας με την αρχαία πολιτεία στην κορφή της από την οποία έχουμε μοναδική θέα στο εσωτερικό του. Είναι πολύ σημαντικός βιότοπος και ο βασικότερος λόγος είναι επειδή στο μέσον του στην ανατολική πλευρά του βρίσκεται το μεγαλύτερο δάσος από λιόπρινα (Phillirea media) σε όλη την Κρήτη, άγνωστο στον περισσότερο κόσμο. Ακόμα συναντάμε πλατάνια, πρίνους, σφάκες, χαρουπιές και αγριελιές παρά την υπερβόσκηση που έχει δεχτεί ο τόπος και την αλόγιστη κοπή αιωνόβιων δέντρων με σκοπό να γίνουν ζωοτροφή.
Είναι το μόνο φαράγγι σε όλη την Κρήτη που του έχει δοθεί τόσο μεγάλο πλήθος ονομασιών, συνολικά 7, ασύλληπτο για το σχετικά μικρό μέγεθος του. Συγκεκριμένα μπορούμε να το ακούσουμε με τις εξής ονομασίες:
- Φαράγγι Κέρης: από το ομώνυμο ύψωμα με το τεχνητό πευκοδάσος της Κέρης που υπάρχει στα ανατολικά του.
- Φαράγγι Αλμυρού: επειδή λίγα μέτρα από την έξοδό του βρίσκονται οι πηγές του Αλμυρού.
- Φαράγγι Ποροφάραγγο: ονομασία που υπάρχει σε πάρα πολλά φαράγγια της Κρήτης και σημαίνει την «είσοδο» του φαραγγιού.
- Φαράγγι Ελληνοπεραμάτων: επειδή η έξοδός του βρίσκεται στα Ελληνοπεράματα.
- Φαράγγι Τριών Εκκλησιών: επειδή στην έξοδό του υπήρχε το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Φαραγγίτη που είχε τρεις εκκλησίες από το 1350 μέχρι και την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους το 1669 οπότε και καταστράφηκε.
- Φαράγγι Στρούμπουλα: επειδή ξεκινά από τους πρόποδες του Στρούμπουλα.
- Φαράγγι των Φαντασμάτων: λόγω του ότι για πολλά χρόνια ο χώρος του φαραγγιού χρησιμοποιούνταν από ομάδες σατανιστών της πόλης οι οποίοι έκαναν εκεί τις διάφορες τελετές τους με αποτέλεσμα πολλοί περίοικοι ή απλά περιπατητές της περιοχής να ισχυρίζονται ότι κατά καιρούς έχουν δει φαντάσματα ή άλλα πνεύματα να κυκλοφορούν στην περιοχή σαν αποτέλεσμα των τελετών που γινόταν και ο χώρος είχε αποκτήσει κάτι το υπερφυσικό.
Αν και σε απόσταση αναπνοής από την πόλη, ελάχιστοι είναι αυτοί που το έχουν περπατήσει. Μπαίνοντας από την έξοδο του φαραγγιού, ανάποδα στη ροή του ρέματος, στο πρώτο κομμάτι του φτάνει χωματόδρομος μέχρι το σημείο που υπήρχε το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Φαραγγίτη. Εκεί βλέπουμε το ναό της Αγίας Μαρίνας ο οποίος υπήρξε το νεκροταφείο της μονής και λίγα μέτρα πιο πάνω ο δίκλιτος ναός της Αγίας Παρασκευής και Αγίου Αντωνίου με σημαντικές αγιογραφίες, ο οποίος υπήρξε το καθολικό της μονής που ήταν τότε αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Ανηφορίζοντας λίγα μέτρα μέσα στο φαράγγι συναντάμε το εικονοστάσι του Αγίου Γεωργίου, ενώ στην πάνω είσοδο του φαραγγιού, που χρειάζεται περίπου 1:30 ώρα περπάτημα, βρίσκεται το εκκλησάκι του Χριστού.
Υπάρχουν πολλά δέντρα κατά μήκος της πορείας και όσο πιο βαθειά εισχωρούμε, τόσο το φαράγγι γίνεται και πιο πράσινο, ενώ η έκπληξη που κρύβει είναι το ίδιο το ρέμα του που, ενώ στην αρχή που είναι τα εκκλησάκια είναι ξερό, μετά από ένα τέταρτο περπατήματος, η κοίτη αρχίζει να έχει ροή νερού. Στο πιο όμορφο σημείο της πορείας αγριεύει λίγο η κοίτη του και δημιουργεί 3 καταρράκτες μοναδικής ομορφιάς που έχουν νερό μετά από αρκετές βροχές, ενώ σε όλο το κομμάτι των καταρρακτών ο ασβεστόλιθος του φαραγγιού έχει ένα ιδιαίτερο ροζ χρώμα μοναδικό σε όλη την Κρήτη που κάνει το μέρος ακόμα πιο εντυπωσιακό.
Πηγή: Χριστόφορος Χειλαδάκης
